"مقاله کوتاه" تاثیر تغذیه کوتاه یا بلندمدت دانه جو با یا بدون تزریق eCG بر عملکرد تولیدمثلی بز طی فصول تولید مثل و غیر تولید مثل

   استفاده از برنامه های تغذیه ای و هورمونی یکی از راه­کار های مهم برای بهبود عملکرد تولید مثلی در بز می باشد. لذا تحقیق حاضر به­ منظور بررسی تاثیر استفاده همزمان دانه جو و گونادوترپین جفت اسب سانان (eCG)۱ بر عملکرد تولید مثلی بز در شرایط پرورش عشایری انجام شد. تعداد ۶۰ راس بز ۳-۲ ساله، در فصل تولید مثلی و ۶۰ راس بز ۴-۳ ساله، در فصل غیر تولید مثلی انتخاب شدند. سپس بزها در هر آزمایش به­ صورت مجزا، به شش گروه ۱۰ راسی، تقسیم شدند؛ ۱- گروه شاهد (بدون دریافت دانه جو و eCG)؛ ۲- گروه دریافت کننده ی ۴۰۰ گرم جو برای هشت روز (کوتاه مدت)؛ ۳- گروه دریافت کننده ی ۴۰۰ گرم جو برای ۱۶ روز (بلندمدت)؛ ۴- گروه دریافت کننده ی ۴۰۰ واحد eCG؛ ۵- گروه دریافت کننده ی ۴۰۰ واحد eCG و ۴۰۰ گرم جو برای هشت روز؛ ۶- گروه دریافت کننده ی ۴۰۰ واحد eCG و ۴۰۰ گرم جو برای ۱۶ روز. نتایج در فصل تولید مثلی نشان ­داد که نرخ دوقلوزایی در گروه های دریافت­ کننده دانه جو به­ صورت کوتاه و بلند مدت همراه با eCG نسبت به گروه هایی که eCG دریافت نکردند بالاتر بود (۰۵/۰>p). در همین راستا کمترین تعداد بزغاله متولد شده ( ۵ راس) در گروه شاهد و بیشترین تعداد (۲۰ راس) در گروه ششم مشاهده شد. نتایج همچنین نشان­ داد که در فصل غیر تولید مثلی هیچ ­کدام از فراسنجه های مورد بررسی از نظر آماری تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند. می توان چنین نتیجه گیری کرد که استفاده از ۴۰۰ واحد بین المللی eCG و روزانه ۴۰۰ گرم دانه جو در فصل تولید مثلی سبب بهبود نرخ دوقلوزایی در بزها شد ولی چنین تاثیری در فصل غیر تولید مثلی مشاهده نشد.

Keywords:

Equine Chorionic Gonadotrophin , Barley seed , Reproductive performance , Goat , گونادوتروپین جفت اسب سانان , دانه جو , عملکرد تولیدمثلی , بز