اثر کاهش سطح پروتئین جیره با استفاده از پیش مخلوط های تجاری بر عملکرد و فرا سنجه های خونی گاوهای شیری هلشتاین

     هدف از این آزمایش بررسی اثر پیش مخلوط­ های تجاری کنسانتره حاوی پروتئین­ های عبوری در جیره ­های کم پروتئین متوازن شده بر اساس آمینو اسیدها بر عملکرد و بازدهی نیتروژن گاوهای شیرده هلشتاین در اواسط شیردهی بود. در این پژوهش از ۲۴ راس گاو شیرده هلشتاین سه شکم زایش با میانگین روزهای شیردهی ۱۰±۸۰ در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ جیره آزمایشی و به ­مدت ۴۶ روز استفاده شد. گاوها به­ طور تصادفی به یکی از سه جیره آزمایشی (حاوی ۵/۱۷، ۵/۱۶ و ۵/۱۵درصد پروتئین خام) اختصاص داده شدند. نسبت پروتئین تجزیه­ ناپذیر به پروتئین تجزیه ­پذیر در شکمبه در جیره­ های آزمایشی برابر با ۳۷ به ۶۳ درصد از پروتئین خام تنظیم شد. نتایج نشان­ داد که مصرف ماده خشک با کاهش سطح پروتئین خام جیره افزایش یافته به ­طوریکه تیمار ۵/۱۷ و ۵/۱۵ درصد پروتئین خام اختلاف معنی ­داری را نشان دادند (۰۴۸/۰P=).  گروه دریافت کننده جیره­ های حاوی ۵/۱۶ درصد پروتئین خام بیشترین شیر تصحیح شده بر اساس چربی ۵/۳ درصد (FCM) و شیر تصحیح شده بر اساس انرژی (ECM) را تولید کردند که نسبت به دو گروه دیگر تفاوت معنی­ داری را نشان ­داد (۰۳۸/۰P=). تنها تولید پروتئین (۰۵/۰P=) و بازده نیتروژن (۰۳/۰P=) شیر به­ طور معنی ­دار برای تیمار ۵/۱۶ درصد پروتئین خام نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. این مطالعه نشان­ داد که کاهش سطح پروتئین خام در مقایسه با مقادیر توصیه ­شده NRC (۲۰۰۱) و تامین نسبت بهینه آمینو اسیدهای محدود کننده می ­تواند ضمن حفظ تولید، بازدهی نیتروژن را افزایش دهد.

Keywords:

Pre-Mixed , Bypass Protein , Feed Efficiency , Nitrogen Efficiency , Milk Production , Dairy Cattle , پیش مخلوط , پروتئین عبوری , بازده خوراک , بازده نیتروژن , تولید شیر , گاو شیری