مقایسه نرخ گیرایی اولین تلقیح پیش و پس از شیردوشی در گاوهای هلشتاین

     هدف از پژوهش حاضر مقایسه نرخ گیرایی اولین تلقیح پیش و پس از شیردوشی و بررسی تغییرات متابولیت­ها و هورمون­ها طی چهار زمان مرتبط با شیردوشی در گاوهای شیری بود. بدین منظور ۳۰۰ راس گاو هلشتاین پرتولید (با تولید بیشتر از ۳۰ کیلوگرم در روز و نمره وضعیت بدنی) به­طور تصادفی انتخاب و سپس بین دو گروه پخش شدند: ۱- تلقیح پیش از شیردوشی صبح (ساعت هفت صبح، ۱۵۰=n) و ۲- تلقیح پس از شیردوشی صبح (ساعت نه صبح، ۱۵۰=n). شیردوشی ساعت هشت صبح انجام شد. برای همزمانی تخمک­ریزی از روش G۷G آوسینک استفاده شد که در روز ۳۰ پس از زایش شروع شد. خون­گیری از ۴۵ راس گاو در هر گروه و در چهار زمان (پیش از شیردوشی، طی شیردوشی، یک ساعت پس از شیردوشی و دو ساعت پس از شیردوشی) برای تعیین غلظت گلوکز، تری گلیسرید، اسیدهای چرب آزاد، آلبومین و کورتیزول در خون انجام شد. نتایج نشان داد غلظت گلوکز، تری گلیسرید، اسیدهای چرب آزاد، آلبومین و کورتیزول تحت تاثیر زمان شیردوشی قرار گرفت (۰۵/۰ >p) و با شروع شیردوشی در مقایسه با پیش از شیردوشی به ­طور معنی داری افزایش یافت (۰۵/۰ >p) ولی یک ساعت پس از شیردوشی به ­طور معنی­ داری نسبت به زمان شیردوشی و قبل از شیردوشی کاهش یافت (۰۵/۰ >p). نرخ گیرایی در روز ۳۲ و ۶۰ پس از تلقیح در گاوهایی که پس از شیردوشی تلقیح شدند به­ طور معنی­ داری بیشتر از گاوهایی بود که پیش از شیردوشی تلقیح شدند (۰۵/۰ >p). به­ طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد تلقیح گاوها پس از شیردوشی در مقایسه با پیش از شیردوشی سبب افزایش باروری شد.

Keywords:

Cortisol , Dairy Cow , Free Fatty Acids , Milking Stress , اسیدهای چرب آزاد , تنش شیردوشی , کورتیزول , گاو شیری