ارزیابی عملکرد و کیفیت علوفه در کشت مخلوط لوبیا تپاری (Phaseolus acutifolus L. Gray) و دو رقم ارزن
Publish place: Journal Of Agroecology، Vol: 13، Issue: 2
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 240
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-13-2_007
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1400
Abstract:
به منظور بررسی عملکرد کمی و کیفی علوفه در کشت مخلوط لوبیا تپاری (Phaseolus acutifolus L. Gray) و دو رقم ارزن باستان (cv. Bastan) و ارزن پیشاهنگ (cv. Pishahang)، آزمایشی بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه نمونه در منطقه جیرفت، در سال زراعی ۹۵- ۱۳۹۴ اجرا شد. تیمارها شامل ترکیب گیاه لوبیا تپاری با دو رقم ارزن پیشاهنگ و ارزن باستان و نسبت های اختلاط کشت مخلوط جایگزینی به نسبتهای ۷۵ : ۲۵، ۵۰ : ۵۰ ، ۲۵ : ۷۵ لوبیا تپاری- ارزن باستان، کشت خالص لوبیا تپاری، کشت خالص ارزن باستان، کشت خالص ارزن پیشاهنگ و همین نسبت های اختلاط لوبیا تپاری با ارزن پیشاهنگ و با تراکم ۲۰ بوته در مترمربع، بودند. صفات عملکرد کل علوفه خشک، عملکرد علوفه کل تر، درصد خاکستر، قابلیت هضم ماده خشک، کربوهیدراتهای محلول در آب، درصد عناصر کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسم مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد کل علوفه تر (۲۴۶۰۰ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد کل علوفه خشک (با ۴۵۰۰ کبلوگرم در هکتار) از تیمار ۵۰:۵۰ لوبیا تپاری- ارزن باستان به دست آمد. هرچند بهترین صفات مورد بررسی از نظر کیفیت علوفه، در نسبتهای مختلف اختلاط حاصل شد، اما برتری کشت مخلوط این گیاهان، نسبت به سیستم تک کشتی آن ها مشاهده شد، به طوریکه بیشترین درصد خاکستر، قابلیت هضم علوفه، کربوهیدراتهای محلول در آب و میزان عناصر سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم از تیمارهای مخلوط، حاصل شد. بالاترین میزان عملکرد نسبی کل براساس عملکرد کل علوفه تر و خشک نیز از تیمار۵۰:۵۰ لوبیا تپاری- ارزن به ترتیب با میزان ۲۷/۲ و ۱۶/۲، به دست آمد.
Keywords:
Authors
سمیه بدخشان
اگرواکولوژی، دانشگاه جیرفت، ایران
مهدیه امیری نژاد
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، ایران.
عنایت اله توحیدی نژاد
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران.
بهاره پارسا مطلق
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :