کرامت انسانی به عنوان شاکله حقوق بشر در چارچوب جامعه مدنی

جامعه مدنی محیطی است که افراد در چارچوب روابط متقابل خود قادر به بر طرف نمودن نیاز ها، تامین رفاه و تبلور موجودیت خود می باشند. در جامعه مدنی افرادی که شهروند بلفعل محسوب می گردند، به همان میزان که بخشی از این جامعه را تشکیل می دهند، می توانند نیاز ها و اراده خود را نیز تحقق بخشند. نظام وابستگی متقابل موجود در جامعه مدنی که به زعم هگل برای مهار اهداف خود خواهانه افراد در جامعه مدنی شکل می گیرد، شالوده ماهیت و موجودیت حقوق می باشد. چرا که بدون وجود حق، نقض حق نمی تواند به وجود آید و اگر حقی نقض نگردد حقوق شکل نمی گیرد. حقوق و آزادی ها نیز تنها در محیطی که افراد آن ها را می توانند به وجود آورند، هویت واقعی خود را در می یابند. در اثر این حقیقیت نیز مفاهیم بشر، کرامت انسانی و حقوق بشر صرفا در دموکراسی های واقعی معنا می یابند . امروزه اهمیت مفهوم دموکراسی به سبب توسعه مترتیانه حقوق بین الملل و گرایش بشر محور آن به طور غیر قابل اغماضی افزایش یافته و به ویژه بعداز جنگ جهانی اول و گزینش سیستم جمهوری به عنوان نظام حکومتی در غالب کشورها در کانون توجه ملل جهان واقع گردیده است. دموکراسی به عنوان یک ارزش جهانی به دلیل این که نظام حکومتی اجتماع محور را پیش بینی می نماید، با مفهوم جامعه مدنی همزیستی کاملی دارد. جامعه مدنی به عنوان اجتماع شهروندان عنصر اساسی دموکراسی است. جامعه مدنی به واسطه سازمان های مردم نهاد، دولت را تحت تاثیر قرار می دهد، زیرا دموکراسی نه از جانب رهبران، بلکه توسط شهروندان بالغ و مسئول تامین و تضمین می گردد.

Keywords:

انسان , جامعه مدنی , دموکراسی , حقوق بشر , کرامت انسان