احکام فقهی گردشگری

گونه ها و روش های گردشگری هر روزه در سراسر جهان در حال تولد و اجراشدن است که بیشتر تقسیم بندی های آن بر اساس کیفیت و نحوه مسافرت است. هر کدام از این گونه ها دارای مزیت های اقتصادی ویژه خود و علاقه مندان خاص خود است که می توان با در نظر گرفتن عموم خطاب های فقهی احکام شرعی را در مورد هر کدام بیان کرد، که در این مقاله به نقل آنها می پردازیم.قوانین عملی اسلام که از وحی سرچشمه گرفته است بر اساس فطرت پاک انسان و هماهنگ با عقل، سعادت بشر را تضمین می کند. این قوانین تمام زوایای زندگی بشر را اعم از فردی و اجتماعی آن را مورد توجه قرار می دهد و هرگز عملی از اعمال انسانی را بدون حکم قرار نداده است.درمیان فقها چنین معروف است که هیچ واقعه ای از وقایع مرتبط با حیات آدمی، خالی از حکم شرعی نیست: »ما من واقعه الا ولها حکم فی الشریعه«، مقصود از این حکم، اعم از حکم وضعی یا تکلیفی و واقعی اولی یا ثانوی و الزامی یا غیر الزامی است. این قضیه بدان معنا است که شارع مقدس در هر واقعه ای حکمی را صادر نموده است، نه آنکه تنها در علم خداوند حکمی مقرر باشد.

Keywords:

فقه , گردشگری , باستان شناسی , احکام