بررسی وضعیت تعهدات و مسئولیت دولتها در زمینه حمایت و حفاظت ازمحیط زیست در برابر پسماندها

قانون مدیریت پسماندها به عنوان نقطه عطفی در توجه نظام حقوقی ایران به مساله »پسماند« در مورخ ۸۳/۲/۲۰ به عنوان یک قانون جامع در زمینه مقابله با آثار خطرناک آلودگی و مشکلات ناشی از پسماندها در راستای مدیریت بهینه آنها با قید دو فوریت به تصویب مراجع قانون گذاری رسید. یکی از مولفه های مبتلا به محیط زیست کشور مواد زائد تولیدی است. اجتماعات انسانی از دیرباز پس از مورد استفاده قرار دادن منابع مختلف طبیعی موجود بر روی کره زمین، قسمتهای غیرقابل استفاده آن را دفع می نمودند. این موضوع مشکل خاصی را ایجاد نمی کرد زیرا تعداد و توزیع انسانهای موجود بر روی کره زمین به نسبت مساحت آن خیلی اندک بود. اما امروزه به دلیل افزایش تعداد، توزیع و تراکم جمعیت و بدنبال آن تحولات پیش آمده در میزان و کیفیت مواد مصرفی، معضل تولید و دفع پسماندها به نحو بارزی گریبان گیر جوامع بشری بویژه در شهرها گردیده است. پسماندها باتوجه به کمیت وکیفیت یکی اثرگذارترین مواد مخرب محیط زیست تلقی می شوند. تا قبل از تصویب قانون مدیریت پسماندها، قانون مشخصی در مورد پسماندها وجود نداشت و برای رفع مشکل از سایر قوانین استفاده می شد. با تصویب قانون مدیریت پسماندها در سال ۸۸ تا حدودی این خلا قانونی رفع گردید. درصورت داشتن برنامه و حقوقی قانونمند می توان ازآنها به عنوان یک فرصت طلایی استفاده کرد. آنچه موجب مشارکت فعال آحادملت دررفع معضلات محیط زیست و تغییر رفتارها و عادات غیر زیست محیطی می شود، تنها ارتقاءسطح فرهنگ وایجادحقوقی قانونمند می باشد.حل مشکلات پسماند یک مسئله چند بعدی و پیچیده ای را مطرح می کند که نیاز به همکاری و همیاری و تجمیع همه امکانات جامعه (دولت، موسسات خصوصی و عمومی) و به ویژه شهروندان دارد. در این مقاله به بررسی انواع پسماند و قواعدحقوقی آنها پرداخته خواهد شد

Keywords:

پسماند , زیست محیطی , تعهدات , مسئولیت ها.