بررسی جایگاه عدالت توزیعی در مسئولیت مدنی

مسئولیت مدنی و عدالت خواهی که در کنار آن توزیع عدالت در جامعه به شکل صحیح، از مباحث عدالت اجتماعی در جامعه می باشد. تحقیق حاضر توصیفی تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه ای به بررسی اثر عدالت توزیعی بر مسئولیت مدنی می­پردازد. مسئولیت مبتنی بر تقصیر در پاسخگویی در برخی زمینه­ها از جمله مسئولیت مدنی دولت در قبال شهروندان در برخی موارد انعکاس هایی در خصوص عدالت توزیعی در مسئولیت مدنی مشاهده می­شود اما اساس مسئولیت مدنی همچنان بر اساس نظریه تقصیر استوار است. تقسیم و توزیع مساوی تقصیر میان چند عامل مشترک که درجه تقصیر آنها مشخص نیست و همچنین مسئولیت مدنی صندوق تامین خسارت بدنی، از مهمترین مصادیق انعکاس عدالت توزیعی در مسئولیت مدنی در حقوق ایران است. در حقیقت یافته­های این مقاله بر این حاکیست در حقوق ایران تراز توزیع به دلیل فقدان­های کارآمد صحیح توزیع نمی­شود در مواری نیز می­توان از دیدگاه فقها به تساوی موارد قانونی اشاره کرد چرا که قانون مدنی بر پایه حقوق شهروندی و همینطور در زمینه­ی حقوق پایه ای از دیدگاه فقیه نیز باشد.

Keywords:

عدالت توزیعی , مسئولیت مدنی , توزیع مساوی تقصیر , درجه تقصیر