تنوع ژنتیکی و گروه بندی جمعیت های متعلق به گونه های مختلف جنس جاشیر (Prangos spp.) با استفاده از روش های آماری چند متغیره
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 268
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-35-6_004
تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1400
Abstract:
شناسه دیجیتال (DOR): ۹۸.۱۰۰۰/۱۷۳۵-۰۹۰۵.۱۳۹۸.۳۵.۹۲۷.۹۸.۶.۱۵۷۸.۱۶۰۷ جاشیر (Prangos) گیاهی دارویی متعلق به تیره چتریان است که ۱۵ گونه از آن در ایران وجود دارد. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی بین ۸۰ جمعیت متعلق به هفت گونه P. hausslmechtii، P.lophoptera، P. corymbosa، P. uloptera، P. acaulis، P. platychloena و P. ferulacea در شش استان لرستان، اصفهان، فارس، خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد و چهار محال و بختیاری صفات مورفولوژیکی این گیاهان در مرحله گلدهی مطالعه شد. بدین منظور ۱۰ نمونه گیاهی از هر رویشگاه انتخاب و ۲۲ صفت کمی بررسی شد. شاخص های آماری برای صفات مورد بررسی محاسبه و ضریب تغییرات فنوتیپی نیز به عنوان معیاری از تنوع ژنتیکی تعیین شدند. نتایج حاصل از این تحقیق، تنوع ژنتیکی قابل توجهی را در درون و بین گونه ها نشان داد. تجزیه واریانس داده ها اختلاف معنی داری را بین جمعیت ها (P<۰.۰۱) از نظر برخی صفات مورد مطالعه نشان داد که بیانگر وجود تنوع ژنتیکی بین جمعیت های مورد مطالعه بود. بیشترین ضریب تغییرات در صفات تعداد ساقه فرعی، تعداد چتر در بوته، تعداد چتر در ساقه اصلی، قطر چتر ساقه اصلی، اندازه سوزنک برگ، عرض برگ، قطر ساقه اصلی و قطر انشعاب فرعی مشاهده شد که بیانگر وجود تنوع بالا در صفات مورد بررسی بود. ضرایب همبستگی بین صفات در گونه های مختلف متفاوت و مرتبط با ساختار ژنومی آنها بود. در تجزیه به مولفه های اصلی ۹ مولفه نخست در مجموع ۷۹.۹۸% از تغییرات موجود را در صفات ارزیابی شده توجیه کردند. براساس تجزیه خوشه ای، ۸۰ جمعیت مورد مطالعه در چهار گروه قرار گرفتند. دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه ای نشان داد که صفات مورفولوژیکی اندازه گیری شده قادر به تمایز برخی گونه ها بودند. به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که سطح بالایی از تنوع ژنتیکی در گونه های مختلف جنس جاشیر وجود دارد.
Keywords:
Authors
پیمان اذرکیش
دانشجوی دکتری، گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محمد مقدم
دانشیار، گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
عبدالله قاسمی پیربلوطی
استاد، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، واحد شهرقدس، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرقدس، ایران
فاطمه خاکدان
استادیار، گروه زیست شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جهرم، جهرم، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :