مقایسه شیوع فاسیکولاسیون و درد عضلانی پس از عمل به دنبال مصرف ساکسینیل کولین

مقدمه: فاسیکولاسیون و درد عضلانی جزء عوارض شایع بعد از مصرف ساک سینیل کولین است که کاهش شیوع و شدت آن علاوه بر راحتی بیمار بعد از عمل ، عوارض جانبی ساکسینیل کولین را کاهش می دهد.این مطالعه با هدف بررسی شدت و شیوع درد عضلانی و فاسیکولاسیون بعد از تزریق ساکسینیل کولین ومقایسه آن در سه گروه انجام شده است. روش کار: این پژوهش مورد – شاهدی در سال ۱۳۸۵ در ۷۵ بیمار با ASAI که جهت جراحی استخوانی انتخاب شده بودند ، در بیمارستان امام رضا (ع) مشهدانجام شده است. این بیماران به صورت تصادفی به سه گروه مس اوی تقسیم شدند. در گروه اول تیوپنتال سدیم و ساکسنی ل کولین ۱/۵ میلی گرم در کیلوگرم، در گروه دوم پروپرفول و ساکسینیل کولین ۱/۵ میلی گرم در کیلوگرم و در گروه سوم تیوپنتال و ۳ میلی گرم در کیلوگرم ساکسنیل کولین تجویز شد . شیوع و شدت فاسیکولاسیون، وضعیت لوله گذاری تراشه بعد از یک دقیقه و درد عضلانی بیماران بعد از ۲۴ ساعت بررسی گردید. مشخصات فردی، شدت درد و فاسیکولاسیون در پرسشنامه جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد. نتایج: شیوع فاسیکولاسیون در گروه اول ۷۶%، در گروه دوم ۸۰% و در گروه سوم ۸۴% مشاهده شد. شیوع درد عضلانی در گروه اول ۲۴%، در گروه دوم ۲۸% و در گروه سوم۲۰% مشاهده گردید. اختلاف آماری معنی داری بین گروه اول و دوم و هم چنین گروه اول و سوم از نظر فاسیکولاسیون ، وضعیت لوله گذاری تراشه و درد عضلانی مشاهده نگردید. نتیجه گیری: تجویز پروپوفول به جای تیوپنتال سدیم ( با وجود تقویت شلی عضلانی توسط پروپوفول) و هم چنین دوز بیشتر ساکسینیل کولین ( تبدیل فاز I به فاز II بلوک عصبی عضلانی ) تاثیری در ایجاد فاسیکولاسیون و درد عضلانی ندارد. 

Keywords:

ساکسینیل کولین , پروپوفول , تیوپنتال , فاسیکولاسیون , درد عضلانی