بررسی اثر سن بر ارتباط بین عوامل روانشناختی با یادآوری تجربه خاطره انگیز گردشگری، زنده کردن تجربه گردشگری و تمایل به بازدید (مطالعه موردی: گردشگران ایرانی استان مازندران)

هدف این پژوهش بررسی تاثیر عوامل شناختی بر یادآوری تجربه خاطره انگیز گردشگری و زنده کردن تجربه گردشگری با نقش تعدیل کننده سنبود. روش اجرای پژوهش حاضر توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه گردشگران ایرانی استان مازندران بودند که ۳۶۹ نفر از آنان در پژوهش شرکت کردند. آنان به پرسشنامه های لذت جویی، تازگی، مشارکت، تعامل اجتماعی،تجربه غیرمترقبه، معناداری، یادآوری تجربه خاطره انگیز گردشگری، زنده کردن تجربه گردشگری و تمایل به بازدید پاسخ دادند. پایایی و رواییابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی و تحلیل عاملی تاییدی مورد بررسی قرار گرفت که نتایج به دست آمده نشان از پایایی وروایی مورد قبول برای ابزارها داشت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی و روش معادلات ساختاری با نرم افزار PLS استفاده شد.نتایج نشان داد که عوامل شناختی بر یادآوری و زنده کردن تجربه گردشگری تاثیر دارد. زنده کردن تجربه گردشگری بر تمایل به بازدید تاثیر دارد.یادآوری تجربه گردشگری بر زنده کردن تجربه گردشگری تاثیر دارد. سن در بین لذت، تازگی، مشارکت و یادآوری تجربه گردشگری نقش تعدیل کننده دارد؛ و سن دربین تازگی، مشارکت و زنده کردن تجربه گردشگری نقش تعدیل کننده دارد.

Keywords:

عوامل شناختی , یادآوری تجربه خاطره انگیز گردشگری , زنده کردن تجربه گردشگری , تمایل به بازدید