تاثیر آموزش بازتوانی شناختی بر بهبود نشانه های اضطراب در کودکان

زمینه و هدف: امروزه اختلال های اضطرابی در بین کودکان بسیار شایع است و باعث کاهش کیفیت زندگی در آنها شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش بازتوانی شناختی بر بهبود نشانه­های اضطراب در کودکان است. روش: روش پژوهش نیمه ­آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال اضطراب ۸ تا ۱۲ ساله دبستانی بود که در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ در مقطع تحصیلی دوم تا ششم در شهر شیراز مشغول به تحصیل بودند که از بین آنها ۳۰ نفر با روش نمونه­ گیری هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (۱۹۸۸) و نرم­افزار اسمارت درایور پلاس (انستیتو آموزش مغز، ۲۰۱۷) به عنوان ابزار بازتوانی شناختی بود. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس با اندازه­گیری های مکرر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته­ های پژوهش نشان داد که بازتوانی شناختی به طور معناداری باعث کاهش نمره کل اضطراب، اضطراب جدایی و اضطراب عمومی شد (۰۱/۰≥P) اما تفاوت معناداری در میزان ترس از فضای باز، ترس از آسیب فیزیکی، ترس اجتماعی و وسواس-  بی اختیاری مشاهده نشد. نتیجه گیری: به طورکلی نتایج نشان داد بازتوانی شناختی باعث بهبود و ارتقاء مهارت های شناختی کودکان شده و در نتیجه بر کاهش اختلال های اضطرابی تاثیر می ­گذارد.      

Keywords:

Cognitive rehabilitation , Anxiet , Children , بازتوانی شناختی , اضطراب , کودکان