اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، پاسخ ایمنی و بیوشیمی خون در جوجه های گوشتی تغذیه شده با منابع مختلف چربی

این پژوهش بمنظور بررسی اثرات مکمل امولسیفایر و اینولین در جیره غذایی با منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، صفات لاشه، پاسخ ایمنی و شاخص های بیوشیمی خون جوجه های گوشتی به مدت ۴۲ روز انجام شد. تعداد ۸۰۰ قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه در یک آزمایش فاکتوریل ۲ × ۲ × ۲ با دو منبع چربی (روغن سویا و پیه گوساله)، دو سطح امولسیفایر (صفر و ۰/۱ درصد لیزوفسفولیپید) و دو سطح مکمل اینولین ( صفر و ۰/۱ درصد) در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تیمار، پنج تکرار و۲۰ جوجه در هر تکرار استفاده شدند. پرنده های تغذیه شده با جیره حاوی پیه گوساله و امولسیفایر، ضریب تبدیل و درصد چربی شکمی کمتری از پرندگانی که جیره حاوی روغن سویا و امولسیفایر دریافت کردند داشتند (p<۰/۰۵). درصد چربی شکمی و ضریب تبدیل در پرندگانی که جیره حاوی چربی و اینولین دریافت کردند کمتر از سایر پرندگان بود (p<۰/۰۵). پرنده های تغذیه شده با جیره حاوی امولسیفایر مقادیر بالاتر عیار پادتن اولیه و ثانویه بر علیه ویروس نیوکاسل، و عیار ثانویه پادتن تام و IgM علیه گلبول قرمز خون گوسفندی (SRBC) از پرندگانی که جیره فاقد امولسیفایر دریافت کردند داشتند (p<۰/۰۵). میانگین افزایش وزن روزانه و عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل و SRBC در پرندگانی که جیره حاوی اینولین دریافت کردند بالاتر از سایر پرندگان بود. براساس نتایج حاصل، استفاده از ۰/۱ درصد از مکمل امولسیفایر و اینولین به صورت جداگانه یا ترکیبی در جیره غذایی جوجه های گوشتی می تواند برای بهبود عملکرد رشد و پاسخ ایمنی مفید باشد.

Keywords:

امولسیفایر , اینولین , پیه گوساله , جوجه های گوشتی , روغن سویا