بررسی کمی و کیفی اسانس هشت جمعیت کاشته شده Anthemis haussknechtii Boiss. & Reut

برای بررسی ترکیب های اسانس بابونه زاگرسی (Anthemis haussknechtii Boiss. & Reut) در شرایط مزرعه، بذر جمعیت های مختلف از استان های کردستان، آذربایجان غربی، ایلام و فارس جمع آوری و در مجتمع تحقیقاتی البرز کرج در سال زراعی ۹۳-۱۳۹۲ کشت گردید. در مرحله گلدهی از سرشاخه های گلدار، نمونه تهیه و پس از خشک کردن در هوا با استفاده از روش تقطیر با آب اسانس گیری شد. برای شناسایی و جداسازی ترکیب های اسانس از دستگاه کروماتوگرافی گازی و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی استفاده شد. نتایج نشان داد بازده اسانس جمعیت ها بین ۰.۲% در پیرانشهر تا ۰.۳% در دره شهر متغیر می باشد. ۲۸ ترکیب در اسانس جمعیت ها شناسایی شد که اسپاتولنول، کاریوفیلن اکساید و گلوبولول از ترکیب های عمده بودند که درصد آنها در جمعیت ها متفاوت بودند، به طوری که اسپاتنول با درصدهای ۱۹.۱، ۱۸.۱، ۱۶.۲، ۱۴.۵، ۱۳.۸ و ۱۲.۲ به ترتیب در جمعیت های دره شهر، قروه، دیواندره، ایوان، پیراشهر و سنندج؛ ترکیب کاریوفیلن اکساید با درصد ۲۰.۵، ۱۳.۲، ۱۲.۹، ۱۲.۴ و ۱۲.۲ به ترتیب در نمونه های دره شهر، قروه، دیواندره۲، فارس و دیواندره ۱ و به ترکیب گلوبولول با مقادیر ۱۲، ۱۱.۵ و ۱۱.۲ درصد به ترتیب در نمونه های ایوان، دیواندره۲ و قروه اشاره کرد. نتایج آنالیز خوشه ای، هشت جمعیت را به سه دسته متفاوت تقسیم کرد، به طوری که جمعیتهای پیرانشهر و فارس در یک دسته، قروه و دره شهر در دسته دیگر و سایر نمونه ها در یک دسته جداگانه قرار گرفتند. بنابر نتایج بدست آمده برای دستیابی به برخی ترکیب ها با درصد بالا، ضروریست از جمعیت خاص اسانس گیری شود.

Keywords:

بابونه زاگرسی , اکسشن , اسانس , سرشاخه گلدار