اثر بخشی آموزش گروهی مثبت نگر بر اشتیاق شغلی و انگیزه شغلی کارمندان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزشی گروهی مبتنی بر روانشناسی  مثبت نگر بر اشتیاق شغلی و انگیزه شغلی کارمندان آزمایشگاه بیمارستان مدرس انجام شده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارمندان (۸۰ نفر) آزمایشگاه بیمارستان مدرس در سال ۱۳۹۸ می باشند. در این مراکز ۳۰ نفر به عنوان نمونه برای شرکت در این پژوهش به صورت در دسترس انتخاب - شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر)  و کنترل(۱۵ نفر)  گمارش شدند .ابزار پژوهش شامل پرسش نامه اشتیاق شغلی - اسکافیلی و همکاران (۲۰۰۲) و پرسش نامه انگیزش شغلی رایت (۲۰۰۴) بود. جهت تحلیل داده های به دست آمده و آزمودن فرضیه های پژوهشی از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار ۲۴spss استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزشی گروهی مبتنی بر مثبت نگری - اشتیاق شغلی کارمندان  (۰۹/۱۶=F، ۰۰۱/۰=p) - و انگیزش شغلی کارمندان  (۲۳/۱۹=F، ۰۰۱/۰=p)  را به طور معناداری افزایش داده است. بنابراین از این روش برای ارتقاء انگیزه و اشتیاق شغلی کارکنان در محیط های سازمانی می توان استفاده کرد. کلید واژه ها:  روانشناسی مثبت نگر، اشتیاق شغلی، انگیزش شغلی

Keywords:

روانشناسی مثبت نگر , اشتیاق شغلی , انگیزش شغلی