اثربخشی واقعیت درمانی گروهی مبتنی برتئوری انتخاب برخودارزشمندی وکیفیت زندگی معلمان زن متاهل

هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی مبتنی برتئوری انتخاب بر خود ارزشمندی وکیفیت زندگی معلمان شهر ساری بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق معلمان زن متاهل دوره ابتدایی شهرساری بودند، که تعداد آن ها مطابق با آمار دریافتی از آموزش وپرورش ۱۵۰ نفر می باشد. که از میان آن ها ۱۲۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های استانداردخودارزشمندی کروکرولف و پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی) پاسخ دادند و با توجه به نقطه برش پرسشنامه ها پس از غربالگری اولیه ۳۰ نفر از معلمانی که دارای خود ارزشمندی وکیفیت زندگی پایینی بودند به صورت تصادفی ساده انتخاب ودر دوگروه (۱۵نفر)آزمایش و(۱۵نفر)کنترل جای داده شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش واقعیت درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده های پژوهش تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد، بین میانگین نمرات آزمودنی های دو گروه درپس آزمون خود ارزشمندی وکیفیت زندگی تفاوت آماری معنی داری وجود دارد (p < /p>

Keywords:

کلمات کلیدی: واقعیت درمانی گروهی مبتنی برتئوری انتخاب , خود ارزشمندی , کیفیت زندگی , معلمان زن