تآثیر حضور حمایتی خانواده بر سیر بهبودی بیماران زن مبتلا به بیماری های قلبی عروقی

امروزه مراقبت جامع، مراقبت از خانواده و بیمار را در بر می گیرد. بر اساس نظریه و اصول اعتباربخشی ملاقات به عنوان یکی از نیازهای غیر درمانی بیماران، نوعی ایجاد تغییر از دیدگاه بیماری محور به دیدگاه بیمارمحور است. هدف از این مطالعه تاثیر حضور حمایتی خانواده بر سیر بهبودی بیماران زن مبتلا به بیماری های قلبی عروقی در بخش مراقبت ویژه است. مواد و روش ها :این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است. جامعه پژوهش ۱۴۰ نفر از بیماران زن مبتلا به بیماری های قلبی عروقی در بیمارستان های منتخب تبریز در سال ۹۶-۱۳۹۵ ، به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمون مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه مشتمل بر دو بخش ویژگی های دموگرافیک و معیار ارزیابی فیزیولوژی حاد و سلامتی مزمن آپاچی دو بود. جهت روایی ابزار از روش سنجش اعتبار محتوا و برای تایید پایایی از ضریب آلفای کرون باخ  استفاده گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS۲۲، آمار توصیفی و آزمون های آماری تی مستقل، تی زوج، آنالیز واریانس یک طرفه، من ویتنی و کای اسکور استفاده گردید.نتایج نشانگر کاهش معنی دار شدت بیماری در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بود، به این معنی که حضور حمایتی خانواده بیمار در بخش مراقبت ویژه توانسته سبب تغییرات مثبت در روند بهبودی بیمار شود. همچنین، نتایج نشان از کاهش معنی دار عوارض بیماری در بیماران گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بود (۰۰۵/۰< p ). در پژوهش حاضر از روش حضور خانواده محور با هدف بالا بردن حساسیت بیمار و خانواده نسبت به بیماری و روند درمان استفاده شد. به کار گیری مداخلات خانواده محور حائز اهمیت می باشد. چتر حمایتی خانواده و افراد مهم در زندگی بیماران می تواند آنان را در مواجهه و سازگاری بهتر با عوارض و پیامدهای بیماری یاری دهد.

Keywords:

بهبودی بیمار , حمایت خانواده , بخش ویژه , بیماری های قلبی عروقی