بررسی رابطه سبک های تفکر و سبک های یادگیری با جهت گیری هدف دانش آموزان دختر دوره دوم دبیرستان های تبریز

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک های تفکر و سبک های یادگیری با جهت گیری هدف دانش آموزان دختر دوره دوم دبیرستان های تبریز می باشد. در این پژوهش از روش تحقیق همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم دبیرستان های تبریز بود که تعداد ۳۳۳ دانش آموز نمونه به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه سبک تفکر استرنبرگ واگنر (۱۹۹۷م) و سبک های یادگیری کلب و جهت گیری هدف الیوت و مک گریگور (۲۰۰۱م) بود. نتایج نشان داد از بین سبک های تفکر، سبک تفکر جزئی، آزاد اندیش، محافظه کار، سلطنتی، اولیگارشی، آنارشیست، درونی و بیرونی با جهت گیری هدف دانش آموزان دختر رابطه مثبت معنی دار و بین سبک تفکر کلی و سلسله مراتبی با جهت گیری هدف، رابطه معکوس معنی داری وجود دارد. ولی بین سبک تفکر قانونی، اجرائی و قضائی با جهت گیری هدف رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین بین سبک یادگیری تجربه عینی و مشاهده تاملی با جهت گیری هدف دانش آموزان دختر رابطه مثبت معنی داری وجود دارد؛ ولی بین سبک یادگیری مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال با جهت گیری هدف دانش آموزان دختر رابطه معنی داری وجود ندارد؛ بنابراین به طور کلی می توان گفت بین سبک های تفکر و سبک های یادگیری با جهت گیری هدف دانش آموزان رابطه وجود دارد.

Keywords:

سبک های تفکر , سبک های یادگیری , جهت گیری هدف