بررسی برخی از ویژگی های بیوشیمیایی آنزیم کاتالاز در گیاه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.cv. I L-۱۱۱
Publish place: Journal of agricultural biotechnology، Vol: 2، Issue: 1
Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 262
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-2-1_003
تاریخ نمایه سازی: 12 مهر 1400
Abstract:
گلرنگ با نام علمی Carthamus tinctorius L. شامل گونه هایی است که از ارزش دارویی و غذایی بالایی برخوردار می باشد. به علت مقاومت بالای گلرنگ به شرایط تنش زای محیطی، دانشمندان از این گیاه به عنوان یک مدل جهت بررسی و درک مکانیسمهای دفاعی بر علیه تنش های محیطی استفاده می نمایند. با توجه به اهمیت سیستم آنزیمی آنتی اکسیدانی به عنوان یکی از عوامل موثر در افزایش ضریب مقاومت گیاهان به تنشهای محیطی، در این تحقیق برخی از خواص بیوشیمیایی آنزیم کاتالاز در گیاه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.cv. I L-۱۱۱) و حساسیت آن به دو مهار کننده آزاید و سیانید بررسی گردید. گیاه گلرنگ به صورت هیدروپونیک در بستر کشت پرلیت برای مدت ۴۰ روز رشد داده شد. کاتالاز (۶. ۱. ۱۱. ۱ EC) از برگ های این گیاه با استفاده از بافر فسفات M۱/۰، ۲/۷ =pH استخراج گردید. بررسی اثر pH های مختلف، غلظت های مختلف سوبسترا، مهارکننده های آزاید و سیانید و بررسی اثر دما بر فعالیت کاتالازی گلرنگ و همچنین بررسی ژل الکتروفورز غیردناتورانت از عصاره گلرنگ، وجود حداقل دو ایزوآنزیم کاتالاز به ترتیب با pHهای اپتیمم ۵/۶ و ۵/۸ در این گیاه را تایید نمود. ایزوآنزیم فعال در ۵/۸pH= در مقایسه با ایزوآنزیم فعال در ۵/۶pH= نسبت به دما مقاوم تر می باشد. بررسی اثر مهارکننده ها بر ایزوآنزیم های کاتالاز نشان داد که ایزوآنزیم با pH اپتیمم ۵/۸ نسبت به ایزوآنزیم با pH اپتیمم ۵/۶ هم به یون سیانید و هم به یون آزاید به ترتیب ۶/۴ برابر و ۶/۲ برابر حساستر می باشد
Keywords:
Authors
حسین طایفی نصرآبادی
عضوهیات علمی گروه علوم پایه دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز
غلامرضا دهقان
عضوهیات علمی گروه زیست شناسی گیاهی دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز
بهرخ دایی حسنی
دانشجوی دوره دکتری تخصصی زیست شناسی گیاهی دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز
علی موافقی
عضوهیات علمی گروه زیست شناسی گیاهی دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز
عباس صمدی
عضوهیات علمی گروه علوم خاک شناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :