کثرت اندیشی، فساد عقیده یا کمال اخلاقی (بررسی دو رویکرد متقابل در تذکره های ادبی ایران و هند)
Publish place: Persian Language and Literature، Vol: 29، Issue: 90
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 145
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPLL-29-90_009
تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1400
Abstract:
ادبیات فارسی، در طول قرن ها، بستر آرامی برای شکل گیری و بیان اندیشه ایرانی فراهم کرده است. یکی از این اندیشه ها که در قرون دهم تا دوازدهم هجری، هم زمان با حکومت صفویان در ایران و تیموریان گورکانی در هند، اوج گرفته و باورهایی همچون آزاداندیشی، شادخواری و باطنی گرایی را گسترش داده، اندیشه کثرت گرایی یا وسعت مشرب است. این تفکر با جریان مهاجرت فرهیختگان به هند در دو شاخه ایران و هند رشد کرد و در معانی مختلف و گاه متضاد، از طاغی گری و بدمذهبی تا غایت کمالات معنوی و پاک دینی، کاربرد یافت. این جستار از خلال تبیین این دیدگاه در تذکره های شعری به تفاوت و تمایز آن در این دو جغرافیای سیاسی می پردازد و نشان می دهد که معانی وسعت مشرب در تذکره های شعری در ایران و هند چگونه از فضای سیاسی و فرهنگی این دو اقلیم متاثر است.
Keywords:
Pluralism , Wus’at-iMashrab , FreeThinking , Happiness , Obscenity , Esotericism , Safavid Shiism , Indian Timurids , کثرت گرایی , وسعت مشرب , آزاداندیشی , شادخواری , اباحی گری , باطنی گرایی , تشیع صفوی , تیموریان هند
Authors
محمود فتوحی
Ferdowsi University
فاطمه رضوی
Ferdowsi University