اولویت بندی مکانی مناطق سیل خیز در حوزه آبخیز رودک در استان تهران با استفاده از مدل شبیه سازی بارش- رواناب HEC-HMS

  آمار موجود در سراسر دنیا حکایت از فزونی فراوانی و شدت وقوع حوادث سیل دارد. شناسایی مناطق موثر بر سیلاب خروجی از حوزه، در سطح آن، از جمله اقدامات پایه ای و مهم در کنترل سیل و کاهش خسارات ناشی از آن می باشد. تحقیق حاضر به اولویت بندی زیرحوزه های اصلی حوزه آبخیز رودک واقع در استان تهران با استفاده از مدل شبیه سازی HEC-HMS پرداخته است. پس از تقسیم حوزه به تعدادی زیرحوزه، با تهیه و تکمیل اطلاعات مورد نیاز مدل در سیستم اطلاعات جغرافیایی، انتخاب روش شماره منحنی در بخش تلفات، روش شبیه سازی هیدرولوژیکی SCS در بخش انتقال و روش ماسکینگام جهت روندیابی سیل، با استفاده از روش حذف متوالی انفرادی زیرحوزه ها، نقش یکایک زیرحوزه ها در هیدروگراف سیل خروجی تعیین گردیده و براساس آن اولویت بندی صورت گرفت. در این تحقیق ارتباط بین سیلاب و مساحت زیرحوزه ها نیز بررسی شد. نتایج تحقیق نشان داد که زیرحوزه کلوکان، نسبت به سایر زیرحوزه ها تاثیر بیشتری بر سیلاب خروجی از حوزه دارد. همچنین نتایج نشان می دهد میزان مشارکت زیرحوزه ها در سیل خروجی، با مساحت آنها رابطه مستقیم ندارد.

Keywords:

اولویت بندی زیرحوزه ها , شبیه سازی سیل , مدل HEC-HMS , حوزه آبخیز رودک , استان تهران , سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)