اثر بتاآگونیست تیوفیلین بر تخمگذاری و برخی ویژگی های تخم مرغهای تخم گذار

 بهمنظور بررسی اثر بتاآگونیست تیوفیلین بر تخمگذاری و برخی ویژگی های تخم مرغ، بر عملکرد مرغهای تخم گذار تجاری، جیرههای با سطوح صفر (شاهد)، یک، سه و پنج میلی گرم تیوفیلین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، تغذیه و در آزمایشی با طرح کاملا تصادفی، با چهار تیمار و سه تکرار به مدت پنجاه روز بررسی شدند. مقایسه میانگینها با آزمون توکی-کرامر چند مشاهدهای انجام گرفت. نتایج نشان داد استفاده از تیوفیلین در جیره سبب افزایش تخمگذاری مرغ­ها شد (۰۵/۰≥P )، هم چنین وزن و اندازه تخممرغ­ها، ارتفاع سفیده و زرده در سطح پنج میلیگرم تیوفیلین بیشتر از دیگر تیمارها افزایش نشان داد (۰۵/۰≥P). در تمام تیمارهای آزمایشی تیوفیلین، شاخص رنگ زرده نسبت به شاهد کاهش معنیدار داشت (۰۵/۰≥P). قطر زرده در تیمار سه میلیگرم تیوفیلین، نسبت به شاهد کاهش معنیدار (۰۵/۰≥ P) نشان داد و واحد هاو سفیده تخم­ مرغهایی که یک میلیگرم تیوفیلین در جیره را استفاده نمودند، نسبت به گروه شاهد افزایش نشان داد (۰۵/۰≥P). نتایج نشان داد که افزودن تیوفیلین به جیره در دوره پایانی تولید مرغهای تخمگذار موجب افزایش تخمگذاری و بهبود برخی ویژگی­های تخم­مرغ­ها شد که بالاترین عملکرد تخمگذاری در سطح سه میلی گرم و بیشترین افزایش وزن و اندازه تخممرغ­ها در سطح پنج میلی گرم تیوفیلین مشاهده شد.

Keywords:

Beta-Adrenergic , Egg Characteristics , Hens , Laying Performance , Theophylline , بتا آدرنرژیک , تیوفیلین , عملکرد تخمگذاری , مرغهای تخمگذار , خصوصیات تخممرغ