اثر سطوح مختلف اسانس مرزه بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی از فراسنجه های ایمنی و خونی جوجه های گوشتی

  این آزمایش با استفاده از ۲۲۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس ۳۰۸ به مدت ۴۲ روز در قالب طرح کاملا تصادفی با ۲۰ واحد آزمایشی شامل ۴ تیمار و ۵ تکرار و ۱۱ قطعه جوجه (مخلوط نر و ماده) در هر تکرار انجام گرفت. تیمار­های آزمایشی شامل جیره­ی پایه و سطوح افزایشی اسانس مرزه (۱۵۰، ۳۰۰ و ۴۵۰ قسمت در میلیون) بودند. فراسنجه­های عملکردی به صورت هفتگی رکوردبرداری و خصوصیات لاشه در ۴۲ روزگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطح ۳۰۰ قسمت در میلیون اسانس مرزه، مصرف خوراک جوجه های گوشتی را در دوره آغازین افزایش داد (۰۵/۰> P ). کمترین وزن نسبی چربی حفره بطنی مربوط به تیمار حاوی ۴۵۰ قسمت در میلیون اسانس مرزه بود (۰۵/۰> P ). تیمار حاوی ۱۵۰ قسمت در میلیون اسانس مرزه بیشترین غلظت آنتی­بادی ضد SRBC را نشان داد (۰۵/۰> P ). در ۳۵ روزگی بیشترین غلظت آنتی­بادی ضد ویروس بیماری نیوکاسل در تیمار ۱۵۰ قسمت در میلیون و در ۴۲ روزگی بیشترین غلظت در تیمار ۳۰۰ قسمت در میلیون مشاهده شد (۰۵/۰> P ). در ۴۲ روزگی بیشترین غلظت آنتی­بادی ضد­ویروس بیماری گامبورو مربوط به تیمار ۱۵۰ قسمت در میلیون بود (۰۵/۰> P ). کمترین درصد هتروفیل، بیشترین درصد لمفوسیت و کمترین نسبت هتروفیل به لمفوسیت در تیمار ۴۵۰ قسمت در میلیون مشاهده شد (۰۵/۰> P ). نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از سطوح مختلف اسانس مرزه اثر معنی­داری بر عملکرد و خصوصیات لاشه در جوجه­های گوشتی نداشت ولی سطوح مختلف آن بهبود پاسخ ایمنی را بدنبال داشته است.

Keywords:

Essence , Satureja Hortensis , Performance , Carcass characteristics , Immune system , Broiler , اسانس مرزه , عملکرد , خصوصیات لاشه , سیستم ایمنی , جوجه گوشتی