جایگاه گزاره های اومانیسم در حقوق کیفری

انسان محوری یا اومانیسم از اصلیترین مبانی غرب در مساله حقوق بشر به شمار میرود .امروزه در تمامی اسنادمربوط به حقوق بشر، اصطلاح اومانیسم و منزلت انسانی وجود دارد.از این رو، در متن و یا مقدمه اسناد بین المللی چون اعلامیه ها، کنوانسیون ها، میثاق ها و معاهدات مختلف به موضوع کرات انسانی (Human Dignity) اشاره شده است .با نگاهی گذرا به گذشته حقوق کیفری در غرب به این رهیافت مهم می رسیم که دلیل اصلی طرح مباحث شرف وحیثیت انسانی در مسائل جزایی، نظام غیر عادلانه، خشن و ظالمانه آن روز غرب بود که در برابر جرم اندک شدیدترین مجازات ها را اعمال می کرد و این ماهیت کیفری غیر انسانی سبب شد برخی نظریه پردازان برای مبارزه با این روند غیر انسانی، به دنبال ویژگی خود انسان رفتند و بامطرح کردن شان وشوکت ذاتی انسان به مقابله با این وضعیت پرداختند.درقانون کشورما ایران، تمهیدات مناسبی در این حوزه بانام کرامت انسانی لحاظ شده ومورد اجراست لیکن جای کار برروی مواردی درآینده محتمل است.روش انجام پژوهش حاضر با توجه به ماهیت موضوع، اهداف، شیوه ی گردآوری اطلاعات و ساختار و سازمان تحقیق، توصیفی -تحلیلی است .لذا علاوه بر توصیف منظم خصوصیات موضوع و بیان اطلاعات موجود راجع به آن، به منظور بهبود شرایط فعلی در جهت ارائه ی راهکار ها و الگوهای پیشنهادی در زمینه ی مورد بحث،تلاش می شود .با بررسی ها و مطالعات انجام یافته در خصوص موضوع و نیز بامراجعه به مراکز علمی، پژوهشی و قضایی، بنظرمیرسد که ظاهرا پژوهشی مستقل، نوین و تحلیلی در رابطه با تاثیر اومانیسم بر اجرای احکام کیفری صورت نپذیرفته است.

Keywords:

اومانیسم , احکام , کیفر , جزا , قوانین , انسان گرایی , حقوق بشر