ارزیابی تاخیر کدگشایی در روش کدگذاری پرپچوال

کدگذاری پرپچوال روش کدگذاری تنک است که ضرایب به صورت ساختار یافته برای عملیات کدگذاری استفاده می­شود. نشان داده شده است که این روش پیچیدگی محاسباتی روش کدگذای خطی تصادفی را کاهش می­دهد. هدف از این مقاله بیان یک مدل ریاضی برای نشان دادن عملکرد کدگذاری پرپچوال است و  نشان دادن این مطلب که در کدگذاری پرپچوال در کانال­های دارای خطا بسته­های وابسته­ی خطی ارسالی به  شدت به پارامتر عرض  بستگی دارد. پارامتر عرض به تعداد ضرایب غیر صفر پشت سر هم که در هر بسته­ی کد شده بعد از عنصر محور می­آید گفته می­شود. سپس یک مدل تحلیلی ریاضی برای تعداد بسته­های ارسال شده ارائه می­شود که مدل ارائه شده تعداد بسته­ها را تا دور دوم پیشبینی می­کند. در نهایت یک توزیع احتمال کدگشایی بسته ها در دور  ام را بدست می آوریم و آنرا از طریق شبیه سازی اعتبار سنجی می کنیم. نتایج نشان می­دهند که برای احتمال خطای کوچک و  کم، مقدار سربار حتی می­تواند به عددی نزدیک ۷۰% برسد. برای کاهش سربار فرستنده باید مقدار  به صورت درست انتخاب شود و انتخاب درست به شدت به احتمال خطای کانال وابسته است. همچنین برای  و اندازه­ی نسل برابر با  و احتمال پایین خطا در کانال ارتباطی، گره مقصد به طور میانگین ۷۰%  بسته­ی اضافی دریافت می­کند. با افزایش ، سربار کمتر می­شود و برای  این مقدار قابل چشم پوشی است. همچنین نشان دادیم که روش ارائه­ شده به دلیل کاهش ۴۴/۳۷ درصدی میانگین تاخیر کدگشایی، بهبود مناسبی در کارایی سیستم­ ایجاد می­کند.

Keywords:

شبکه , کدگذاری کانال , RLNC , پرپچوال , کدگشایی