برآورد میزان تمایل به پرداخت برای بهبود کیفیت هوا در شهر تهران

زمینه و هدف: با توجه به ضرورت آگاهی شهروندان در خصوص ارزش هوای پاک و شناخت تاثیر آلودگی بر دارایی ایشان و همچنین امکان تحلیل بهتر پروژه ها و مقایسه آن ها با هم و انتخاب بهترین و کم هزینه ترین پروژه برای سیاست گذاران و برنامه ریزان اقتصادی، این مطالعه با هدف برآورد ارزش هوای پاک و میزان تمایل به پرداخت جهت بهبود کیفیت هوا توسط شهروندان در کلان شهر تهران انجام گرفته است. روش بررسی: در مقابل روش مرسوم اقتصادی که ارزش یک کالا برای تمام موجودیت کالا محاسبه می شود، هدانیک روشی است که به وسیله آن ارزش لذت حس شده را از ویژگی های یک کالا معین می نماید، روش قیمت گذاری هدانیک عبارت است از رگرسیون قیمت مشاهده شده یک کالا بر روی صفات کیفی آن، بنابراین می توان گفت روش هدانیک تقاضای یک محصول و یا نهاده را به صورت تابعی از خصوصیات آن در نظر می گیرد. در این تحقیق با استفاده از داده های معاملات انجام شده در بازار مسکن شهر تهران، در مقطع زمانی سال ۱۳۹۵ و براساس سه دسته ویژگی ساختاری، همسایگی و محیط زیستی به برآورد تابع قیمت هدانیک شهر تهران پرداخته ایم. براین اساس تعداد ۷۱۴۱ نمونه از معاملات واقعی به صورت نمونه گیری تصادفی ساده از میان مناطق ۲۲ گانه شهر تهران جمع آوری گردید. یافته ها: نتایج نشان می دهد ۸۱ درصد از تغییرات لگاریتم قیمت مسکن به وسیله متغیرهای منتخب در مدل لگاریتمی دو طرفه، توضیح داده می شود. بیشتر متغیرهای به کار گرفته شده معنی دار و دارای علامت مورد انتظار می باشند. همچنین با استفاده از مشتق ضمنی، ضریب شاخص کیفیت هوا از تابع قیمت هدانیک، برآورد گردیده است. بحث و نتیجه گیری: میل نهایی به پرداخت برای یک واحد کاهش در شاخص کیفیت هوا (بهبود شاخص کیفیت هوا) برای هر خانوار، در تهران برابر با رقمی در حدود ۳ میلیون ریال است. با توجه به میانگین متراژ خرید ۷۲ متر مربع در شهر تهران، میل نهایی به پرداخت براساس هر متر مربع مبلغ ۴۲ هزار ریال می باشد.  

Keywords:

ارزش گذاری محیط زیستی , آلودگی هوا , قیمت گذاری هدانیک , بازار مسکن