بررسی و تحلیل اثرات بهبود کیفیت محیط زیست بر امید به زندگی در ایران (یک رویکرد اقتصادی)
Publish place: Environmental Science and Technology، Vol: 22، Issue: 1
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 272
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-22-1_025
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400
Abstract:
زمینه و هدف: آلودگی زیست محیطی علاوه بر اینکه اثرات منفی بر فرآیند توسعه یافتگی کشورها برجا می گذارد، می تواند سایر جنبه های کمی و کیفی زندگی انسان ها را تحت شعاع قرار دهد و به شدت بر امید به زندگی که یکی از اجزای مهم شاخص توسعه انسانی می باشد، اثرگذار است. با توجه به اهمیت انکارناپذیر امید به زندگی، بررسی عوامل اثرگذار بر آن در ایران به منظور دستیابی به توسعه پایدار، ارتقای اوضاع سلامت جامعه و تخصیص بهینه منابع فردی و ملی ضروری به نظرمیرسد. لذا هدف از این مطالعه، بررسی عوامل موثر بر سلامتی میباشد و فرض شده است که سلامتی از طریق عوامل اقتصادی، اجتماعی و محیطی متاثر می شود که یکی از این عوامل محیطی آلودگی محیط زیست میباشد. روش بررسی: به منظور بررسی اثرات بهبود کیفیت محیطزیست بر امید به زندگی در ایران، از اطلاعات آماری مربوط به ۳۰ استان کشور و در دوره زمانی ۱۳۹۳-۱۳۸۲ استفاده شده است. همچنین با بهرهگیری از روش گشتاورهای تعمیمیافته، تابع تولید سلامتی برآورد و ضرایب عوامل موثر بر امید به زندگی به عنوان شاخص سلامتی مورد بررسی قرار گرفته است. لازم به ذکر است در این مطالعه از میزان انتشار گاز دیاکسیدکربن در استانها به عنوان شاخص بهبود کیفیت محیطزیست استفاده شده است. یافتهها: نتایج تحقیق حاکی از وجود یک اثر منفی و معنادار آلودگی محیطزیست بر امید به زندگی است؛ به عبارتی هرچه انتشار CO۲ افزایش یابد؛ میزان امید به زندگی در استانهای کشور کاهش مییابد. رابطهی درآمد سرانه، شاخص صنعتی شدن و نرخ باسوادی با امید به زندگی، مثبت و معنادار میباشد. اما مخارج بهداشتی سرانه، نرخ شهرنشینی و وقفه آلودگی دارای اثر منفی بر امید به زندگی میباشند. بحث و نتیجهگیری: با توجه به نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر، افزایش آلودگی، افزایش مرگومیر و کاهش سن امید به زندگی را در پی دارد. از آنجایی که پیامدهای منفی غیرقابل اغماض آلودگی بر امید به زندگی در قالب شاخص سلامت و یا توسعه انسانی مطرح است، لذا لحاظ کردن مولفه آلودگی و اثر آن بر سنجش امید به زندگی از یکسو میتواند سطح توسعهیافتگی کشور را بالا ببرد و از سوی دیگر سلامت افراد و محیطزیست را به همراه دارد چرا که حفاظت از محیطزیست در سیستم برنامهریزی یک کشور میتواند توسعه پایدار را محقق سازد.
Keywords:
Authors
آزاد خانزادی
استادیار گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد، دانشگاه رازی
ساجده جلیلیان
دانشجوی دکتری اقتصاد پولی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد (مسوول مکاتبات
سارا مرادی
کارشناس ارشد علوم اقتصادی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه رازی
مریم حیدریان
دانشجوی دکتری اقتصاد بخش عمومی،دانشکده اقتصاد، دانشگاه رازی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :