بررسی رابطه دوره عمر سازمانی با ارزیابی اثربخش عملکرد دانشگاه ها (مورد مطالعه دانشگاه های استان فارس و اصفهان)

چکیده مانند هر سازمان دیگری مراکز آموزش عالی جهت رسیدن به هدف خود و تحقق بخشی از وظایف مدیریت، نیازمند ارزیابی و سنجش عملکرد خود می باشند. پزوهش حاضر به منظور تدوین مدلی جهت سنجش ارزیابی اقتضایی عملکرد دانشگاه ها بر اساس مطالعه حوزه های انسانی، پژوهشی، اداری- پشتیبانی، فرهنگی و آموزشی با دخالت عامل اقتضایی (چرخه عمر) درمیان دانشگاه های استان فارس و اصفهان انجام شده است .داده های پژوهش حاضر از طریق پرسشنامه ای ۶۴ سوالی و از میان ۳۲۲ نفر از اعضای هیات علمی، کارشناسان و مدیران جامعه آماری مذکور جمع آوری شد، در بررسی داده های پژوهش مشخص شد که تمامی عوامل به استثنای عوامل فرهنگی بر اثربخشی ارزیابی به صورت مثبت و معناداری تاثیر گذارند. با توجه به نتایج دریافتی می توان گفت که بیشترین اثر را شاخص منابع آموزشی داشته است (ضریب مسیر بزرگتری داشته است)، منابع پژوهشی در رده دوم، منابع انسانی در رده سوم، منابع اداری – پشتیبانی در رده چهارم بوده و منابع فرهنگی نیز با ضریب مسیر منفی تاثیری در ارزیابی عملکرد نداشته است. البته تاثیر این عوامل با دخالت عامل اقتضایی چرخه عمر افزایش یا کاهش می یابد.

Keywords:

کلیدواژه ها: ارزیابی عملکرد , منابع آموزشی , منابع انسانی , منابع فرهنگی , منابع اداری-پشتیبانی , منابع پژوهشی , عامل اقتضایی , چرخه عمر