آموزش مصرف بهینه انرژی در مدارس دوره ابتدایی

زمینه و هدف: بیش­ترین درصد جمعیت جامعه را نوجوانان و جوانان تشکیل داده است، این افراد با آموزش مناسب قابلیت پذیرش رفتارهای صحیح در مصرف و تغییر رفتار در الگوهای مصرف  را دارد. محور فعالیت­های آگاه سازی افراد  بایددر راستای تغییر نگرش­ها و باور مصرف­کنندگان  در کل و مصرف انرژی در  کودکان و نوجوانان باشد. هدف از انجام این تحقیق  بررسی جایگاه و نقش آموزش مصرف بهینه انرژی درمدارس دوره ابتدایی شهر تهران می­باشد. روش بررسی: با اجرای پیش آزمون وپس آزمون باگروه کنترل ابتدا آموزشهای کوتاه مدت لازم به دانش آموزان مقطع ابتدایی دریک مدرسه دخترانه در شهر تهران (مدرسه دخترانه آزادی در منطقه ۴ تهران) داده شد  تا با استفاده از روش زمینه­یابی­، نگرش دانش­آموزان دوره ابتدایی (درمقطع چهارم و پنجم) پس از اجرای فعالیت­های آموزشی و آگاه­سازی آنان در خصوص بهینه سازی مصرف انرژی سنجیده شود. نمونه به صورت تصادفی سیستماتیک انجام و نمونه آماری از یکی ازمدارس دخترانه شهر تهران انتخاب شد (بدین صورت که دریک مدرسه دخترانه دوکلاس ازمقطع چهارم و پنجم به صورت تصادقی انتخاب و هرکلاس باحجم حدود۳۰ در نظر گرفته شده است). فرضیه­های تحقیق عبارتند از: ۱- آموزش دانش آموزان درمدارس با صرفه جویی مصرف انرژی ارتباط دارد.۲- تحصیلات والدین با میزان اثر بخشی فعالیت­های آموزشی درمدارس رابطه دارد. یافته­ها: در بررسی فرضیه­های این تحقیق از طرح آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون استفاده شده، متغییرمستقل در این طرح فعالیت­های آموزشی و آگاه­سازی در میزان مصرف انرژی به دانش­آموزان دوره ابتدایی بوده است. از آزمون آماری (paired T Test) جهت سنجش تاثیر دوره های آموزشی در دانش آموزان  با استفاده از  نرم افزار  SPSS  و EXCEL  استفاده شده است. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می­دهد ارتباط معناداری بین آگاهی دانش آموزان و میزان مصرف انرژی وجود دارد.

Keywords:

اثر بخشی آموزش , تغییر رفتار , نگرش , دوره های آموزشی