بررسی و تحلیل روایتگری ایدئولوژیک در تاریخ نگاری شاهنامه
Publish place: history of literature، Vol: 9، Issue: 1
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 224
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HLIT-9-1_003
تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1400
Abstract:
از مسائل مهم مورد بررسی تاریخنگاری، شناخت محرک تاریخنگار به سمت تاریخنگاری و هدف او از نوشتن تاریخ است. هدف مورخ از نگاشتن تاریخ، بر ساختار تاریخ او تاثیر میگذارد و در آن نمود پیدا میکند. روایت مورخ از حوادث تاریخی، روایت معناداری است که باعث شکل گرفتن نتیجهای ویژه در ذهن خواننده میشود. هدف او از تاریخنویسی ترویج یا تایید یک ایدئولوژی از خلال روایات تاریخی است. تاریخنگاری ابزار و رسانه مستندسازی ایدئولوژی است. اینگونه، مورخ یک روایت تاییدگر را از رخدادها سامان میدهد. در این پژوهش، می توان شاهنامه را همچون تدوینگران، شاعر خوانندگان روزگار تالیف، متنی تاریخی دید و با کمک دانش روایتشناسی، روایتگری ایدئولوژیک را در آن ردیابی کرد و از روایت، به ایدئولوژی بعضا پنهان سازنده آن پیبرد. بخش محوری این بررسی، «پادشاهی یزدگرد» در انتهای شاهنامه با چهارچوب نظری بوطیقای زمان روایی ژرار ژنت است.
Keywords:
Authors
محمدحسن جمشیدی
دانشگاه تربیت مدرس
ناصر نیکوبخت
دانشگاه تربیت مدرس
سعید بزرگ بیگدلی
دانشگاه تربیت مدرس
غلامحسین غلامحسین زاده
دانشگاه تربیت مدرس
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :