بررسی تغییرات قائم دمای پتانسیل در چند دوره بحرانی آلودگی هوای تهران

دمای پتانسیل دمایی است که وقتی یک بسته هوا با دمای T و فشار p  به تراز فشاری۱۰۰۰ هکتوپاسکال  به صورت بی دررو منتقل می شود دمای آن به دمایی تغییر می یابد که به آن دمای پتانسیل می گویند. گرادیان دمای پتانسیل که برای آن اثر فشارروی دمای هوا تصحیح شده است می تواند به عنوان معیار پایداری هوا مورد استفاده قرارگیرد. در این مطالعه تغییرات گرادیان قائم دمای پتانسیل درلایه مرزی برای شرایط پایدار شبانه و ناپایدار روزانه در چند دوره (۳ تا ۴ روزه) بحرانی آلودگی هوای تهران در ماه های اکتبر، نوامبر و دسامبر ۲۰۰۱ و ژانویه ۲۰۰۲ محاسبه و بررسی شده است. داده های مورد استفاده مربوط به ایستگاه های سنجش آلودگی هوای تهران و سازمان محیط زیست و نقشه های Skew-T سازمان هواشناسی کشوراست. بر این اساس وارونگی دمای سطحی که پتانسیل آلودگی هوا متناسب با شدت آن می باشد به سه گروه شدید، متوسط و ضعیف تقسیم بندی شده است. تغییرات مقادیر بیشینه غلظت برخی آلاینده های هوای تهران مانند NOx، SO۲ و CO با تغییرات گرادیان قائم دمای پتانسیل همبستگی خوبی نشان می دهد. این ضریب همبستگی با توجه به حالات بررسی شده دراین مطالعه حدود ۴/۰ می باشد.  

Keywords:

: تغییرات قائم دمای پتانسیل , پایداری و ناپایداری جو , آلودگی هوا , وارونگی دما