واژه بست های ضمیری کردی موکری : تحلیلی نوایی

واژه­بست­ها به­طور کلی ماهیتی بیناحوزه­ای دارند و رابط حوزه­های واج­شناسی، ساخت­واژه و نحو هستند. این عناصر ازلحاظ آوایی فاقد استقلال آوایی هستند و به­منظور بازنمایی به میزبانی با استقلال آوایی نیاز دارند. توزیع واژه­بست­ها تابع حوزه­های پیش گفته است. واژه­بست­های ضمیری کردی موکری در نقش­های متعددی ازجمله مطابقه، مفعول (مستقیم و غیر مستقیم)، مالکیت اسم و ... ظاهر می­شوند و از قابلیت حرکت بالایی برخوردار هستند. از این رو عناصر مختلفی متعلق به مقوله­های مختلف، می توانند نقش میزبانی آن­ها را بپذیرند. در نوشتار پیش رو با بهره­گیری از نظریه واج­شناسی­ نوایی (سلکرک، ۱۹۹۵؛ تراکنبرات، ۱۹۹۹ و آندرسن، ۲۰۰۵) و سلسله­مراتب سطوح هفت­گانه آن، به­مثابه یکی از حوزه­های واج­شناسی زایشی، جایگاه واژه­بست­های ضمیری کردی موکری بررسی می­شود. پژوهش حاضر به­روش توصیفی - تحلیلی و میدانی انجام شده است. به­منظور گردآوری داده­ها نگارنده از شم زبانی خود (به­منزله گویشور کردی موکری (گویش موکریانی، اشنویه)) و نیز گویشوران اصیل این زبان به­همراه فیش­برداری از کتاب­ها، مجلات و نوشتارهای سایت­ها و ضبط حدود پانزده ساعت صدای گویشوران گویش مورد نظر یاری می­جوید. مطالعه و بررسی داده­های کردی موکری نشان داد که واژه­بست­های ضمیری به­طور نظام­مند پس از اولین گروه واجی (کلمه نوایی) در درون حوزه فعلی خود واقع می­شوند.  

Keywords:

کردی موکری , واژه­بست­های ضمیری , واج­شناسی ­نوایی , گروه واجی , کلمه واجی