اثر بخشی آموزش کنترل خشم بر میزان کاهش رفتار ناسازگارانه در دانش آموزان مقطع متوسط اول

هدف از این پژوهش تعیین میزان اثربخشی آموزش کنترل خشم بر کاهش رفتار ناسازگارانه دانش آموزان دختر دبیرستان دوره متوسط می باشد. با توجه به اینکه دانش آموزان بیش از یک سوم جمعیت کشور ایران را تشکیل می دهند و شیوع خشم در این سنین بالا است و عدم کنترل آن می تواند باعث اثرات زیان آوری بر سلامت جسم و روان آنان داشته باشد این تحقیق انجام گرفته است. مطالعه به روش آزمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان دختر در دبیرستان نیایش دوره متوسط اول آموزش و پرورش ناحیه ۱ شهر اهواز در سال ۱۴۰۰می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تعداد ۶۰ نفر به شیوه در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند(۳۰ نفر گروه نمونه یا آزمون و ۳۰ نفر گروه کنترل). برای گردآوری داده ها از پرسشنامه رفتار ناسازگارانه استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل آزمون من ویتنی و ویلکاکسون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون، تفاوت معنی دار وجود دارد. متغیر رفتار ناسازگارانه (p=۰,۰۰۱) می باشد، یعنی بعد از دوره آموزش کنترل خشم در متغیر کاهش رفتار ناسازگارانه تفاوت معنی دار یافت شد(۰۰۵/ p<). در نتیجه به نظر می رسد استفاده از آموزش مهارت های کنترل خشم، به خوبی توانسته است در کاهش رفتارهای ناسازگارانه دانش آموزان آموزش دیده تاثیر گذار باشد.

Keywords:

آموزش , کنترل خشم , رفتار ناسازگارانه , دانش آموز