بررسی سیر تحول زبانشناسی مقابله ای

در این مقاله به بررسی سیر تحول تاریخی زبانشناسی مقابله ای و اهداف و وظایف آن از آغاز تاکنون پرداخته شده است. بررسی مقابله ای زبان، پیشینه ای بس طولانی دارد، زیرا هرگاه زبانها در تقابل با هم قرار می گیرند، با یکدیگر مقایسه می شوند. ولی صرف نظر از کارهای جسته و گریخته اولیه، زبانشناسی مقابله ای درواقع در قرن هیجدهم با مطالعات سر ویلیام جونز انگلیسی به طور جدی آغاز شد. جونز به مقایسهی زبان سانسکریت با زبانهای اروپایی پرداخت و علاقه ی زبانشناسان را نسبت به این موضوع برانگیخت. بعد این شاخه از علم زبانشناسی، در چهار گرایش با اهداف متفاوت تکامل پیدا کرد. اولین گرایش که زبانشناسی تطبیقی تاریخی نامیده می شود، به بررسی شباهتهای موجود بین زبانهای خویشاوند می پردازد تا بدین وسیله بتواند زبان اولیه که منشاء زبانهای امروزی است را بازسازی کند. رده شناسی زبان، گرایش دیگر است که بدون توجه به رابطه خویشاوندی، به دسته بندی زبانها براساس ساختار دستوری آنها می پردازد. سومین گرایش، زبانشناسی منطقه ای است که به مطالعه زبانهای همجوار موجود در یک منطقه جغرافیایی می پردازد، که با هم نسبت خویشاوندی ندارند، ولی در عین حال شباهتهایی بین آنها وجود دارد. زبانشناسی منطقه ای بر آن است این تشابهات را کشف و توجیه کند. سرانجام تجزیه و تحلیل مقابله ای جدیدترین گرایش زبانشناسی مقابله ای است، که به مقوله آموزش زبان می پردازد و سعی می کند به کمک زبان مادری پیشنهادهایی برای تسهیل یادگیری زبان خارجی ارائه کند.

Keywords:

تجزیه و تحلیل مقابله ای , رده شناسی زبان , زبانشناسی تطبیقی تاریخی , زبانشناسی منطقه ای , مقایسه زبانها