چگونه توانستم دانش آموزان اتباع افغانی را با روشهای تدریس وآموزش یادگیری وبرقراری ارتباط عاطفی واجتماعی آموزش دهم.

پژوهش حاضربا هدف کاوش فرایند معلمی کردن یک معلم ابتدایی با محوریت نقش معلم وتاثیرآن در ارتباط با مشکلات آموزشی دانش آموزان اتباع با هدف مشاهده ی تاملی و دقیق موقعیت های آموزشی و تربیتی، محیط فیزیکی و روابط عاطفی درسطح مدرسه و کلاس درس جهت کسب و توسعه مهارت های حرفه ای صورت گرفته است. برای جمع آوری اطلاعات، همچنین تفسیر و تبیین آنها از روش های مشاهده مصاحبه و چک لیست و مطالعه منابع علمی مرتبط استفاده گردیده است. درتحلیل روایت ها از الگوی پارادایمی اشتراوس وکوربین کمک گرفته شد .یافته ها نشان می دهد که مقوله مرکزی در معلمی کردن این معلم ابتدایی،باورهای اوست که تحت تاثیر عوامل متعددی چون تجربه های پیشین وگذراندن دوره های تربیت معلم وضمن خدمت شکل می گیردو این گزارش اطلاعات جمع آوری شده از موقعیت های آموزشی ،تربیتی، روابط عاطفی و محیط فیزیکی در سطح مدرسه و کلاس درس به صورت نظام مند توصیف شده و با کمک شواهد معتبر مسئله تبیین شده و بر آن مستندات علمی و پژوهشی ارائه شده است.همچنین برای تحلیل موقعیت های واقعی و انطباق آن با یافته ها ی نظری خاطره تدریس با دانش آموزان اتباع افغانی و مطالعه موردی در قالب پژوهش روایتی تدوین و گزارش شده است. جمع آوری اطلاعات جامع از رویدادها و موقعیت های آموزشی/تربیتی مدرسه وکلاس درس وتفسیروتبیین آنها باعث کسب مهارت ها وتجارب ارزشمند معلمی گردید.

Keywords:

روش آموزش , معلمی کردن , روابط عاطفی واجتماعی معلم , دانش آموزان اتباع , روایت پژوهی