رابطه شیوههای فرزندپروی با سبکهای هویت-یابی و گرایش به مشاغل در نوجوانان

از آنجایی که سبکهای فرزندپروری بر جنبههای مختلف تحول نوجوان تاثیرگزار است و گرایش به مشاغل بخشی از هویتیابی را در نوجوانان تشکیل میدهد، پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه شیوههای فرزندپروی با سبکهای هویت-یابی و گرایش به مشاغل در نوجوانان انجام شد. به این منظور تعداد ۱۹۰ نفر از نوجوانان پسر سال سوم دبیرستان و مراکز پیش دانشگاهی شهر تهران به شیوه تصادفی خوشهای چندمرحله-ای جهت شرکت در پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای بهکار رفته در پژوهش شامل پرسشنامه شیوهها و ابعاد فرزندپروری (رابینسون و همکاران، ۲۰۰۱)، پرسشنامه سبک-های هویتیابی (برزونسکی، ۱۹۸۹) و پرسشنامه گرایش به مشاغل (نجفی، ۱۳۷۴) بود. پرسشنامه سبکهای هویتیابی و گرایش به مشاغل توسط نوجوانان و پرسشنامه شیوهها و ابعاد فرزندپروی توسط والدین تکمیل گردید. به-منظور تحلیل آماری دادههای پژوهش از روش تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که شیوه فرزندپروری مقتدرانه بهطور معناداری توانست سبک هویت اطلاعاتی نوجوانان را پیشبینی کند. همچنین یافتههای پژوهش حاکی از آن بود که بهطور معنادار شیوه فرزندپروری مستبدانه پیشبینی-کننده سبک هویت سردرگم در نوجوانان میباشد اما هیچکدام از شیوههای فرزندپروری گرایش به مشاغل انسانی و مشاغل ابزاری را پیش بینی نکردند (۰۱/۰>P).

Keywords:

شیوه های فرزندپروری , سبکهای هویتیابی , گرایش به مشاغل