توافقنامه بازخرید (ریپو) در بازار بین بانکی اسلامی

بازار بین بانکی، فرعی اساسی از بازار پول است که محل عرضه وتقاضای وجوه اضافه بانک ها و موسسه های مالی برای یکدیگر است.در این بازار که به طورمعمول ابزارها با هدف تامین مالی کوتاه مدتبانک ها جهت مدیریت نقدینگی استفاده می شوند، ابزار توافقنامهبازخرید (ریپو) اهمیت بالایی دارد. از آنجا که ابزارهای مهندسیمالی موجود در این بازار محدود بوده، حجم قراردادها در این بازارپایین است. فلذا در این نوشتار با هدف معرفی ابزاری جدید برایاین بازار به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که آیا توافقنامهبازخرید (ریپو) به عنوان ابزار پولی می تواند با توجه به قوانینبانکداری اسلامی و فقه امامیه و قانون بانکداری بدون ربا در بازاربین بانکی ایران استفاده شود؟ پژوهش پیش رو از نوع پژوهش های کیفی است و با استفاده از روش مطالعه های تلفیقی فقهی مالی وبا استفاده از نظر نخبگان و تطبیق جزءبه جزء به بررسی توافقنامهبازخرید با ارکان عمومی صحت قراردادها در فقه امامیه می پردازد.نتیجه پژوهش نشان میدهد که توافقنامه بازخرید رایج بااصلاح هایی در موضوع و شرط های قرارداد و تحت عنوان توافقنامهبازخرید اسلامی می تواند در بازار بین بانکی اسلامی استفاده شود.

Keywords:

بازار بین بانکی , توافقنامه بازخرید , بانکداری اسلامی , فقه امامیه