جلوه های تهران در شهروز غیب گو و سالومه

با توجه به این که شهر تهران تاکنون از زوایای گوناگونی مورد بررسی قرار گرفته است، نیاز به یک بررسی همه جانبه پیرامون تهران در ادبیات نیز کاملا احساس می شود. به جز پژوهش ارزشمند جلال ستاری که در اسطوره ی تهران (۱۳۸۴)، این شهر را موضوع پژوهش اسطوره شناختی خود قرار داده است، متاسفانه اثر جامع دیگری با محوریت تهران در ادبیات یافت نمی شود. در تحقیق حاضر کوشیده ایم که تهران را با رویکرد نقد جغرافیایی که به تفصیل به معرفی آن خواهیم پرداخت مورد بررسی قرار دهیم. آثار مورد پژوهش از دو دید خودی و بیگانه انتخاب شده اند تا نیازهای پژوهشی نقد انتخابی را برآورده سازند. توصیفات ارائه شده در دو اثر و نقشی که تهران در هر یک از آن ها ایفا می کند کاملا با یکدیگر متفاوت هستند.  هدف از تحقیق حاضراین است که در سایه ی نقد جغرافیایی وستفالی به این پرسش اصلی پاسخ دهیم:  نهایتا شکل جهان بازنمایی شده در دو اثر انتخابی چیست؟