دنیای پیش و پساآخرالزمانی مارگارت اتوود: تجلی سوژه ی لویناسی در ساحت دیگری

در این تحقیق کوشش شده است رمان­های سه­گانه­ی مدادم، اثر مارگارت اتوود با اخلاقیات لویناس مورد واکاوی قرار داده شود. با اخلاقیات لویناس که شامل کلیدواژه­های دیگری، سوژه­شدگی، تروما، و مسئولیت است پلی به دنیای آخرالزمانی اتوود زده شده است تا ثابت شود چگونه شخصیت­های این آثار سوژه­های مسئول لویناسی هستند. بازماندگان بعد از پایان جهان در به هم خوردگی ترتیب زمانی محصور می­شوند، یعنی با وجود اینکه در زمان حال سیر می­کنند، گذشته زنده می­شود و لحظه­ای آن­ها را رها نمی­کند. انطباق گذشته و حال با نگرانی از آینده­ای نامعلوم آمیخته می­شود و روان شخصیت­ها همچون آونگی معلق در زمان­ می­ماند. مسئولیت در قبال بازماندگان، کودکی آن­ها را که مملوء از بی­مسئولیتی والدین است زنده می­کند و به صورت بازگویی پیش می­رود. شخصیت­ها یا سوژه­های تروماتیک و بی­خواب لویناسی که به این بی­خوابی دچار شده­اند تلاش می­کنند تا مدینه­ای فاضله به دور از بی­مسئولیتی برپا کنند. خاطرات دوران کودکی، که با نقش پدر و مادر گره خورده است، با بخشی از اخلاقیات لویناس که شامل دگربودگی زنانه و پدرانگی است ربط داده می­شود. همچنین در این پژوهش مشخص می­شود که نقش پدرانگی، و مادرانگی در نقش دگربودگی زنانه، تا چه حدی می­تواند در پایان دادن جهان و یا تداوم نسل بعد از آخرالزمان رخنه کند و رابطه­ای اخلاقی برقرار سازد.

Keywords:

سوژه , دیگری , بی خوابی , پدرانگی , دگربودگی زنان