مدل یابی اثر پارتی بازی در محیط کار بر تمایل به ترک شغل، رضایت و عملکرد شغلی کارکنان اداره کل و ادارات ورزش و جوانان شهر تهران

هدف: تحقیق حاضر با هدف شناسایی اثر پارتی بازی در محیط کار بر تمایل به ترک شغل، رضایت و عملکرد شغلی کارکنان اداره کل و ادارات ورزش و جوانان شهر تهران انجام شده است.روش شناسی: تحقیق حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان اداره کل و ادارات ورزش و جوانان شهر تهران به تعداد ۳۳۶ نفر است. نمونه تحقیق بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه کوکران و به روش تصادفی ساده برابر با ۱۷۹نفر انتخاب شد. پرسشنامه های بوت (۲۰۱۱)، بابین و بولز (۲۰۰۴) و کامان (۱۹۹۷) برای اندازه گیری متغیرهای تحقیق استفاده شد و برای ارزیابی مدل تحقیق و شناسایی اثر متغیرها، از مدل یابی معادلات ساختاری بر پایه نرم افزار لیزرل نسخه ۸/۸ استفاده گردید. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که پارتی بازی بر تمایل به ترک شغل کارکنان اثری مثبت و معنادار دارد. همچنین اثر پارتی بازی بر عملکرد شغلی و رضایت شغلی کارکنان اثری منفی و معنادار بود. نتیجه گیری: بطور کلی نتایج تحقیق حاضر حاکی از این بود که پارتی بازی در محیط کار بواسطه تحت تاثیر قرار دادن عملکرد و رضایت شغلی کارکنان و همچنین ایجاد زمینه فکری برای ترک سازمان، بطور غیر مستقیم اثربخشی و بهره وری سازمان را به خطر می اندازد.

Keywords:

پارتی بازی , رضایت شغلی , عملکرد شغلی , ترک شغل , سازمان های ورزشی