بررسی رابطه باورهای فراشناختی و نشانگان شناختی-توجهی با اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر: نقش تعدیل کننده عدم تحمل بلاتکلیفی و تحمل ابهام

هدف: بررسی نقش باورهای فراشناختی و نشانگان شناختی-توجهی در پیش بینی اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر با میانجیگری عدم تحمل بلاتکلیفی و تحمل ابهام بود. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و شیوه ی نمونه گیری، در دسترس و هدفمند بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان دختر دانشگاه فردوسی مشهد بود که در سال ۹۸-۹۷ در حال تحصیل بودند. انتخاب نمونه با بهره گیری از جدول مورگان و فرمول کوکران ۲۰۰ نفر تعیین گردید. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس اضطراب اجتماعی واتسون و فرند، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی کارلتون، مقیاس تحمل ابهام مکلین، مقیاس نشانگان شناختی-توجهی و پرسشنامه فراشناخت ولز بود. یافته ها: برای تحلیل داده ها از تحلیل مسیر استفاده گردید و نتایج حاکی از آن بود که سندرم شناختی-توجهی بر علائم اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین تاثیر مثبت و معناداری بین باورهای فراشناختی با اضطراب اجتماعی مشاهده گردید. نتایج نشان داد که در نظر گرفتن عدم تحمل بلاتکلیفی، تحمل ابهام، نشانگان شناختی-توجهی و باورهای فراشناختی در برنامه های آموزشی و مداخلات روان شناختی، در پیشگیری از اختلالات هیجانی، کاهش و درمان آن ها موثر است.

Keywords:

باورهای فراشناختی , نشانگان شناختی–توجهی , اضطراب اجتماعی , عدم تحمل بلاتکلیفی و تحمل ابهام