نقش ابعاد توانمندسازی روانشناختی در پیش بینی بهزیستی روانشناختی کارکنان شبکه بهداشت و درمان

مقدمه: مشاغلی که کارکنان آن نقش امور مراقبتی-درمانی را به عهده دارند، به طور طبیعی بستری برای رشد ابتلا به انواع بیماری های جسمی و روانی است. از جمله متغیرهایی که می تواند نقش بازدارنده و تعدیل کننده در برابر این گونه مسائل و مشکلات داشته باشد بهزیستی روانشناختی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ابعاد توانمندسازی روانشناختی در پیش بینی بهزیستی روانشناختی کارکنان شبکه بهداشت  شهر قاین صورت گرفته است. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی به شمار می آید. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان قاین ۷۲۰ نفر بودند که از میان آنها ۲۵۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه های توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و میشرا (۱۹۹۵) و بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۹۵) اطلاعات لازم جمع آوری گردید و نتایج به کمک نرم افزار Spss و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد از بین ابعاد توانمند سازی روانشناختی(خودمختاری، معنی داری، اعتماد، شایستگی و موثر بودن) بین سه بعد خودمختاری، معنی داری و اعتماد با بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. و بین دو بعد شایستگی و  موثر بودن با بهزیستی روانشناختی رابطه معناداری وجود ندارد نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از بین ابعاد توانمندسازی روانشناختی دو بعد اعتماد و خودمختاری توان پیش بینی بهزیستی روان شناختی را دارد. نتیجه گیری: بنابراین باید نیازها و اولویت های نیروی انسانی همیشه مد نظر قرار گیرد و تا آنجا که ممکن است برنامه های توانمندسازی در سازمان پیوسته انجام شود.

Keywords:

ابعاد توانمندسازی روانشناختی , بهزیستی روانشناختی , کارکنان شبکه بهداشت و درمان