ضرورت یا عدم ضرورت پیش بینی اصول و قواعد کلی حقوق کیفری در قوانین جزایی (مطالعه موردی قاعده درا در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲)
Publish place: Journal of Fiqh and Usul، Vol: 53، Issue: 3
Publish Year: 1400
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 288
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_FIQH-53-3_003
Index date: 26 October 2021
ضرورت یا عدم ضرورت پیش بینی اصول و قواعد کلی حقوق کیفری در قوانین جزایی (مطالعه موردی قاعده درا در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲) abstract
سیاست گذاران کیفری، اصول و قواعد کلی حقوق کیفری همچون اصل قانونی بودن جرم و مجازات، اصل شخصی بودن مجازات و قاعده تفسیر به نفع متهم را در قوانین جزایی پیش بینی نمی کنند؛ زیرا مفاد و مبانی این اصول و قواعد به طور پیشینی شناسایی و به رسمیت شناخته شده است. با وجود این، در برخی موارد قانونگذار با درنظرگرفتن ملاحظاتی و در راستای تعدیل اصول و قواعد کلی حقوق کیفری، آن ها را در قوانین جزایی پیش بینی کرده است.قاعده درا ازجمله قواعد فقهی مهم و کاربردی در قلمرو فقه و حقوق است. این قاعده برای نخستین بار در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ در مواد ۱۲۰ و ۱۲۱ پیش بینی شده است. مفاد این مواد، گویای این مطلب است که قانونگذار در قانون مذکور رویکرد جدیدی نسبت به این قاعده اتخاذ کرده که با اصول و قواعد کلی حقوق کیفری در تعارض است.در این نوشتار ضمن تبیین ضرورت یا عدم ضرورت پیش بینی اصول و قواعد کلی حقوق کیفری در قوانین جزایی، چرایی ضرورت پیش بینی قاعده درا در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ و تعارض این قاعده با اصول و قواعد کلی کیفری، تحلیل شده و سپس ضمن نقد و ارزیابی دلالت جدید قاعده درا در قانون مذکور، به شیوه نگرش آرای محاکم به این قاعده نیز توجه شده است.
ضرورت یا عدم ضرورت پیش بینی اصول و قواعد کلی حقوق کیفری در قوانین جزایی (مطالعه موردی قاعده درا در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲) Keywords:
ضرورت یا عدم ضرورت پیش بینی اصول و قواعد کلی حقوق کیفری در قوانین جزایی (مطالعه موردی قاعده درا در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲) authors
سیدحسین حسینی
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
میثم غلامی
دانشجوی دکتری حقوق جزا دانشگاه فردوسی مشهد