نقش سیاستهای دولتی در مدیریت عرضه و تقاضای انرژی در بخش حمل و نقل پایدار کالا

رشد روزافزون نیازهای جوامع انسانی و به همراه آن توسعه مراکز متعدد صنعتی، اداری و رفاهی جهت خدماترسانی، صنعت حملونقل را به عنوان عاملی اساسی در برقراری ارتباط میان عرضه و تقاضای این خدمات و نیازهای افراد جامعه مطرح ساخته است. امروزه دیدگاه همه جانبه به توسعه سبب گردیده است تا برای دستیابی به ساختار پایدار شهری، نظریه حملونقل پایدار به عنوان یکراهبرد اساسی مورد توجه کارشناسان، مدیران و گردانندگان جوامع شهری قرار گیرد. یکی از مهمترین موضوعات در قسمت حملونقل، مبحث انرژی میباشد. سهم بالای صنعت حملونقل در مصرف سرانه انرژی و تاثیرات مستقیم آن بر روی محیط زیست و همچنین پیامدهای آن در توسعه جوامع، بیانگر جایگاه مهم این مبحث در نظریه حملونقل پایدار است. در این میان، حمایت از توسعه فناوریهای گونههای متعدد انرژی و شناسایی خطرات زیستمحیطی استفاده از آنها، در دستور کار بسیاری از اجلاسهای مختلف بینالمللی، منطقهای و ملی میباشد. در این مقاله ضمن تلاشجهت ارائه تعریفی جامع و مانع توسعه پایدار و حملونقل پایدار کالا، سعی بر ارائه شاخصهایی در زمینه سیاستگذاری و ارزیابی جایگاه انرژی در نظریه حملونقل پایدار کالا گردیده است. با توجه به اهمیت جایگاه انرژی و حمل- ونقل، خط مشیها، شاخصها و سیاستهای ارائه گردیده در این مقاله، میتواند در دستیابی به توسعه پایدار زیرساختهای انرژی راهگشا باشد.

Keywords:

حملونقل پایدار کالا , سیاستهای دولتی , عرضه و تقاضای انرژی , شاخص