مطالعه شیوه های تربیتی دانش آموختگان یک دانشگاه نظامی

تربیت از مفاهیم و پدیده هایی است که در خصوص معنا، مفهوم و رویکردهای آن توافق کمتری وجود دارد و هر مکتب، برپایه جهان بینی خود، از تربیت تعریف ویژه ای می کند. هدف اصلی این پژوهش، مطالعه شیوه های تربیتی دانش آموختگان یک دانشگاه نظامی است. نوع پژوهش کاربردی و روش تحقیق آن، پیمایشی بوده، برای بیان رابطه داده ها از آمار توصیفی و استنباطی کمک گرفته شده است. جامعه آماری به تعداد نود و هشت نفر، شامل استادان، اعضای هیات علمی دانشگاه و کارشناسان تربیتی اند که به شکل هدفمند انتخاب شده اند. ابزار تحقیق پرسشنامه بوده، در راستای پایایی آن می توان به مقدار آلفای کرونباخ با عدد ۹۳۲/۰ اشاره کرد. اعتبار صوری پرسشنامه محقق ساخته توسط استادان و خبرگان مورد تایید است. اطلاعات پرسشنامه (محقق ساخته) جمع آوری و وارد رایانه شده و با استفاده از نرم افزارspss  تجزیه و تحلیل شده است. برای رسم نمودار و جداول از نرم افزارهای excel و word  کمک گرفته شده است. جامعه آماری مورد مطالعه به روش تمام شمار انجام گرفته است. نتایج نشان داد که حوزه مجریان تربیتی با میانگین ۵۰/۴ و حوزه محیطی با میانگین ۳۰/۴، حوزه محتوایی با میانگین ۲۱/۴ به ترتیب در اولویت شیوه های تربیتی احصاءشده قرار دارند. با شناخت این شیوه های تربیتی که به صورت جداگانه برای هر حوزه مطالعه شد، می توان کیفیت این شیوه ها را برای تربیت و آموزش دانشجویان در دانشگاه نظامی بالاتر برد.

Keywords:

تربیت , آموزش , محتوا , مجریان تربیت , محیط