تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه خودکارآمدی در خودمراقبتی از بیماری آنفلوانزا در مدارس ابتدایی شهر مشهد: مطالعه کارآزمایی بالینی قبل و بعد

مقدمه: آنفلوانزا یک بیماری حاد تنفسی است که بیشتر در مدارس دیده می شود و می توان با آموزش و خودمراقبتی میزان آن را کاهش داد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه خودکارآمدی در خودمراقبتی از بیماری آنفلوانزا در مدارس ابتدایی شهر مشهد طراحی شده است.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی قبل و بعد در سال ۱۳۹۷ روی ۶۴ دانش آموز دختر پایه ششم دبستان انجام شد که به روش نمونه گیری چند مرحله ای از بین دبستان های شهر مشهد انتخاب شدند و در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه دموگرافیک، پرسش نامه خودکارآمدی استاندار شوارتز و پرسش نامه محقق ساخته خودمراقبتی آنفلوانزا بود. مداخله آموزشی بر اساس تئوری خودکارآمدی طراحی و در ۴ جلسه آموزشی ۴۵ دقیقه ای اجرا شد. بلافاصله و ۳ ماه بعد از مداخله آموزشی، پرسش نامه ها تکمیل شدند. درنهایت داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۴ و آزمون های آماری تی و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمره خودکارآمدی قبل از مداخله آموزشی ۴.۴±۱.۶ بود که پس از مداخله آموزشی به ۷.۲±۳.۴ رسید و اختلاف آماری معناداری بین آن ها مشاهده شد (۰/۰۱=P) . همچنین میانگین نمره خودمراقبتی آنفلوانزا قبل از مداخله آموزشی بود ۵.۵±۱۱.۹ که پس از مداخله آموزشی به۵.۶±۱۲.۶رسید و اختلاف آماری معناداری بین آن ها مشاهده شد (۰.۰۱=P ).نتیجه گیری: طبق نتایج، طراحی و اجرای مداخلات آموزشی مبتنی بر خودکارآمدی موجب افزایش خودمراقبتی آنفلوانزا در دانش آموزان می شود.

تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه خودکارآمدی در خودمراقبتی از بیماری آنفلوانزا در مدارس ابتدایی شهر مشهد: مطالعه کارآزمایی بالینی قبل و بعد Keywords:

خودکارآمدی , خودمراقبتی , آنفلوانزا