مسئله تفکیک قوا بین سه کشور ایران، فرانسه و آمریکا

در نظام های سیاسی مختلف رویه های مختلفی نسبت به تفکیک قوا در پیش گرفته شده است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نظام تفکیک قوا را (در اصل ۵۷) تحت نظارت ولایت فقیه پذیرفته است؛ که این نظارت خود منبعث از اصل پنجم به عنوان یکی از اصول بنیادین قانون اساسی است، بنابراین جهت تامین استقلال قوا، نوعی از نظام نیمه ریاستی شکل گرفته است؛ چراکه از طرفی طبق اصول ۸۷ تا ۸۹، وزرای دولت نیازمند رای اعتماد مجلس و در مقابل آن پاسخگو می باشند و از طرف دیگر طبق اصل ۱۱۴، رئیس قوه مجریه با آرای عمومی انتخاب می شود و اصل ۱۱۳ رئیس جمهور را بعد از رهبری بالاترین مقام رسمی کشور می داند. جزء دوم از ماده دوم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا به رغم حکومت تفکیک سخت قوا که لازمه ماهیت ریاستی آن می باشد، به فرآیند مداخله سنا در تایید انتصابات پرداخته و مقرر می نماید که رئیس جمهور افرادی را به عنوان نامزد جهت تصدی سمت های وزارتی و سایر سمت های پیش بینی شده انتخاب نموده و به واسطه تایید (موافقت) سنا، وزرا و سایر مقامات عالی رتبه را منصوب می کند. در نظام سیاسی فرانسه با توجه به ماهیت پارلمانی نظام سیاسی این کشور نقش کابینه با حضور مقام نخست وزیری در راس کابینه برجسته می باشد، اما میزان نقش آفرینی وی به وجود دوره همزیستی و یا وجود دوره هماهنگی و اتحاد در روابط میان نخست وزیر و رئیس جمهور بستگی دارد.

Keywords:

آمریکا , ایران , تفکیک قوا , فرانسه , قانون اساسی.