مسئولیت بین المللی دولت ها در قبال خسارات هسته ای

به طور قطع می توان هر حادثه هسته ای منجر به ورود زیان های مالی و جانی را یک فاجعه هسته ای نامید و برای آشنایی با خسارات متنوع ناشی از آن هیچ مطلبی مهمتر از آن نیست که به شرح یک فاجعه هسته ای نه از نوع جنگی آن (هیروشیما و ناکازاکی) بلکه از نوع خطای انسانی اشاره کرد در این مورد انفجار نیروگاه هسته ای چرنوبیل بهترین مثال از این نوع خسارات است. همانطور که اطلاع دارید سال ۱۹۸۶ مهندسان نیروگاه چرنوبیل با احتساب غلط احتمالات، با آزمایشات غیرکارشناسی و کاملا پرریسک موجب وقوع این فاجعه کم نظیر هسته ای گردیدند با گذر از بیان اصطلاحات فنی فیزیکی فقط به عواقب این حادثه می پردازیم به این صورت که ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ یک انفجار هسته ای در این نیروگاه به وقوع پیوست و سقف راکتور را از جا کند و باعث توزیع و رهاسازی غیرقابل کنترل مواد یونیزه و رادیواکتیویته در هوای اطراف راکتور شد که با موجب باد متعارف منطقه شروع به حرکت به سوی دیگر کشورهای اروپایی به ویژه فنلاند شد که اطفاق حریق چند روز ادامه داشت و مواد منتشر شده مشکلات عمده و غیرمعمول بهداشتی را برای زیان دیدگان ایجاد کرد که علاوه از موارد فوق به لحاظ شدت گرما و حرارت دستگاه ها ذوب شدند و انواع مواد پرتوزا در هوا پخش شدند. ۳۱ نفر در لحظات اول کشته شدند و ۲۸ نفر هم به لحاظ تماس با مواد هسته ای به سرعت جان سپردند و ابر یونیزه از کشورهای مختلفی به آرامی عبور کرد به ویژه انگلیس، سوئد و پرتغال که در این بین سهم صدمات جسمی مردم بلاروس از همه بیشتر بود. هوا آلوده شده بود و تنفس آن مرگ زا. همینطور حیات وحش و حیوانات اهلی نیز از این انفجار صدمه دیدند و هم آبهای آشامیدنی مسموم شدند و هم مقداری از محصولات کشاورزی. علاوه از آن اهمیت بررسی این حادثه از آن جهت است که ۵۵.۰۰۰ نفر فوت کردند، ۱۵۰.۰۰۰ معلول شدند و ۶۶۵.۰۰۰ نفر تحت مراقبت پزشکی واقع شدند و چون اطلاع رسانی نشده بود که مردم از وسایل ضد مسمومیت استفاده کنند با افزایش دلخوری ها ناچار اتحاد جماهیر شوروی از هم پاشیده شد و همانطور که گورباچف اعلام نموده بود فاجعه هسته ای چرنوبیل پایان کار اتحاد جماهیر شوروی شد و همین مورد باعث شد که بزرگترین فاجعه هسته ای جهان در زمان صلح به وقوع بپیوندد