بررسی تغییرات طول عضله یا زاویه مفصلی بر میزان هم کنشی عضله مخالف در انقباض ایزومتریک

هدف: پژوهش حاضر در صدد است تا به این سوال پاسخ دهد که آیا تغییرات طول عضله یا زاویه مفصلی بر میزان هم کنشی عضله مخالف در انقباض ایزومتریک تاثیر گذار است؟ روش شناسی: آزمودنی های این تحقیق ۱۵ نفر از دانشجویان پسر تربیت بدنی دانشگاه شهید بهشتی با میانگین سن ۵۸/۱ ۶۷/۲۱ سال، قد ۱۳/۵ ۹۳/۱۷۲ سانتیمتر و وزن ۴۱/۵ ۸۵/۶۰ کیلوگرم بودند. نمونه های انتخاب شده همگی سالم بوده و هیچگونه سابقه ناراحتی، درد و عمل جراحی در مفاصل بازو، آرنج ، مچ دست و نیز هیچگونه سابقه آسیب دیدگی در عضله مربوط را نداشتند. این اطلاعات از طریق پرسشنامه و قبل از اجرای پژوهش تعیین شد. اطلاعات انتگرال الکترومیوگرافی (IEMG) عضلات دوسر و سه سر بازویی دست برتر هر آزمودنی با اعمال حداکثر انقباض ارادی در زوایای ۹۰-۱۲۰ و حالت اکستنشن کامل (صفر درجه) از مفصل آرنج از طریق دستگاه الکترومیوگرافی اندازه گیری و مورد بررسی قرارگرفت. برای تعیین تفاوت آماری در متغیرهای پژوهش از آزمون t استودنت در سطح معنی داری ۰۵/۰

Keywords:

الکترومایوگرافی , ایزوکنتیک , حداکثر انقباض ارادی , زوایای مفصلی