تحلیل روند سالانه پارامترهای اقلیمی دما و بارش در نواحی ده گانه زراعی - اکولوژیکی ایران

سابقه و هدف: تغییر­های اقلیمی با عامل­ های طبیعی مانند خشکی و خشکسالی یا فعالیت­ های انسانی تشدید می ­شود. شناسایی و آشکارسازی تغییر­های هر یک از عوامل و یافتن علت ­های آن از قدم ­های اولیه ­ی مطالعات بشمار می ­رود که در قالب روند عنصرهای اقلیمی مطالعه می ­شود. وجود روند ممکن است به دلیل تغییر­های طبیعی، مانند خشکسالی یا فعالیت­ های انسانی مانند افزایش گازهای گلخانه ­ای باشد. ایجاد روند در عامل­ های اقلیمی هر ناحیه ­ای امری عادی بوده ولی تداوم آن در سال­ های بعد می تواند اثر­های بارزتری بر مولفه ­های اقتصادی و اجتماعی داشته باشند. با بررسی روند تغییر­های میانگین بارش و دمای هوا می توان تغییر­های اقلیمی در منطقه را ردیابی نمود. این تحقیق بمنظور شناسایی تغییر­های زمانی پارامترهای اقلیمی (دما و بارش) در ده ناحیه­ ی زراعی – اکولوژیکی کشور ایران انجام گرفت. مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه، داده­ های مربوط به متغیرهای درجه حرارت و میزان بارش بصورت سالانه از همه مراکز استان های کشور در دوره­ ی زمانی ۱۳۹۴-۱۳۶۴ از سازمان هواشناسی کشور استخراج شد. برای تجزیه و تحلیل داده ­ها، با توجه توزیع غیرنرمال سری های اقلیمی دما و بارش از روش ناپارامتریک من- کندال بهره گرفته شد. از آنجایی که توزیع تعدادی از سری های اقلیمی از جمله بارش، نرمال نیست، در چنین حالت هایی روش من- کندال مناسب تر است. برای به ­دست آوردن معنی داری یا عدم معنی­ داری متغیرها و تعیین روند تغییر­های سالانه توسط آزمون من - کندال  از نرم افزار الحاقی XLSTAT استفاده شد. نتایج و بحث: نتایج نشان داد متغیر دما در نواحی مرکزی، شمال غرب، ساحلی خزر، خوزستان، زاگرس مرکزی، جنوبی خشک، خراسان، ساحلی جنوب و مرکزی خشک دارای روند صعودی و در ناحیه زاگرس جنوبی بدون روند بوده است. متغیر بارش در نواحی خوزستان و خراسان دارای روند کاهشی و در نواحی مرکزی، شمال غرب، ساحلی خزر، زاگرس مرکزی، جنوبی خشک، ساحلی جنوب، مرکزی خشک و زاگرس مرکزی بدون روند بود. افزایش در درجه حرارت به افزایش قابل توجه در میزان تبخیر و تعرق سالانه (هم اکنون نیز در بیشتر منطقه ­های ایران از نظر میزان بارندگی سالانه بیشتر است) منجر خواهد شد. هیئت بین دولتی تغییر­های اقلیمی از این مسئله بعنوان یک چالش جدی برای منطقه ­های خشک و کم باران از جمله ایران یاد می­ کند و بعنوان یک پیامد، پیش­ بینی می­ کند که تولید محصول استراتژیک در ایران در مقایسه با سطح تولید کنونی کاهش یابد. وسعت زیاد کشور ایران بهمراه موقعیت جغرافیایی آن از یک سو و نحوه ­ی گسترش و استقرار ارتفاعات از سوی دیگر مانع برخورداری کامل منطقه از ریزش ­های جوی ورودی کشور می­ شود. وجود چنین شرایطی سبب ناهمگنی درونی در مقدار و رژیم بارش گردیده که در رفتار زمانی - مکانی عامل­ های اقلیمی تبلور یافته است. این مورد برای کشوری همچون ایران که به شدت به آب­ های حاصل از بارش ­های جوی نیازمند است می تواند هشدار دهنده باشد و کشور را با بحران کمبود آب مواجه سازد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق برای کلیه ایستگاه های مورد بررسی، افزایش معنی دار میانگین متوسط دمای سالانه را نشان می دهد. با این حال روند خاصی برای وضعیت بارندگی مشاهده نشده است. افزایش در درجه حرارت به افزایش قابل توجه در میزان تبخیر و تعرق سالانه (هم اکنون نیز در بیشتر منطقه­ های ایران از نظر میزان بارندگی سالانه بیشتر است) منجر خواهد شد.

Keywords:

تغییر اقلیم , تحلیل روند , آزمون من – کندال , نواحی ده گانه زراعی – اکولوژیکی ایران